Tarwegras: geneeskrachtige eigenschappen en contra-indicaties

Welke namen bedachten mensen niet voor tarwegras! Een ander ding is erger: ze noemen het hondengras en rogge. In sommige plaatsen noemen ze het "duiken", in andere - "dandur", in de derde zelfs "wormgras". Als een zomerbewoner of tuinman droomt dat tarwegras prachtig groeit op zijn favoriete bedden of bloembedden, wordt hij wakker met een alarmerende hartslag. En omdat hij beseft dat het maar een droom was, slaakt hij een zucht van verlichting. Omdat tarwegras de hoofdpijn is van alle liefhebbers van graven in de grond. De wortelstokken groeien snel in de breedte en in het binnenland, en het is moeilijk voor een tuinman om ermee om te gaan.

Chemische samenstelling

Ondertussen bevatten deze wortelstokken veel nuttige stoffen voor de mens. Tarwegras is bijvoorbeeld rijk aan vitamine C en E - ascorbinezuur en tocoferol, die de veroudering kunnen vertragen en het immuunsysteem versterken. Het complexe polysaccharidezetmeel werkt ook om het immuunsysteem te versterken; het is ook nodig voor de hersenen en spieren. De kracht van caroteen in de wortelstok zit in het vermogen om vrije radicalen uit cellen te verwijderen en het negatieve effect van een ongunstige ecologie te verminderen.

Van de componenten van de tarwegras wortelstok is bijna 10% eiwit, en dit is een van de belangrijkste "bouwmaterialen" voor het menselijk lichaam. De rol van tricine (koolhydraat, dat bijna 40% van de tarwegrassamenstelling uitmaakt) en fructose-monosaccharide is om de krachten snel te herstellen.

Een hele reeks organische zuren helpt om de normale zuur-base-balans van het lichaam te behouden, neemt deel aan metabolische processen.

Het menselijk lichaam vertrouwt op minerale zouten in tarwegras om de werking van het cardiovasculaire, endocriene, zenuwstelsel en spijsverteringskanaal te waarborgen, verantwoordelijk te zijn voor de balans van het water-zoutmetabolisme en om deel te nemen aan het hematopoiese proces. De zouten van kiezelzuur spelen een bijzonder belangrijke rol, aangezien het bij gebrek aan silicium voor het lichaam moeilijk wordt om meer dan zeven dozijn chemische elementen te absorberen.

Oliën - vette en etherische oliën, ook opgenomen in de lijst van nuttige stoffen in tarwegras, zijn verantwoordelijk voor de conditie van de huid, haren en nagels.

Aminozuur alanine is een constante actieve deelnemer in alle stofwisselingsprocessen, die voor uithoudingsvermogen zorgt en het functioneren van de hersenen en het spierstelsel positief beïnvloedt.

Hoe het eruit ziet en waar het groeit

Tarwegras verwijst naar graangewassen. Zijn lange, sterk vertakte, met een groot aantal processen kan wortel diep doordringen in de zachte losse aarde - tot 1 m en zelfs meer. Maar meestal strekken al zijn processen zich uit op een diepte van niet meer dan 15 cm, maar in de breedte nemen de processen vanaf de wortel een minimale "plek" in beslag van 3 bij 3 m groot, en kunnen zich uitstrekken tot een nog groter gebied.

Tarwegras groeit in hoogte van 50 cm tot 120 cm, de kleur is meestal puur groen, maar er zijn soorten waarbij het bovengrondse gedeelte grijsgroen is. Meestal is er een gladde, kale plant, maar er zijn ook harige exemplaren.

De bladeren van tarwegras hebben een platte vorm, ze zijn erg langwerpig in lengte. Botanici in deze vorm zijn geclassificeerd als lineair. Ze kunnen 40 cm lang en 10 cm breed worden (onder gunstige groeiomstandigheden). Dunne aderen zijn perfect zichtbaar over het hele vel.

De hoge stengels van de plant eindigen bovenaan met aartjes, waarvan de lengte kan variëren van 10 tot 15 cm en ze hebben 4 tot 7 bloemen met schubben van een langwerpige, lancetvormige vorm. Tarwegras begint te bloeien in de eerste zomermaand en vanaf eind juli beginnen de zaden te rijpen.

Deze wiet kan zich zowel door wortelstokken (een dergelijke methode wordt vegetatief genoemd) als door zaden (een andere naam wordt seksueel overdraagbaar) vermeerderen.De plant is zeer geschikt voor beide methoden. Wortelstokken kunnen enorme gebieden beslaan en op goede grond kunnen ze een groot aantal spruiten baren. Dus, op een hectare land begroeid met tarwegras, is er een ongelooflijk aantal wortelstokknoppen - ongeveer 250 miljoen! En elk van hen kan leven geven aan een nieuwe plant. Zelfs als de wortel in veel deeltjes wordt gesneden, zal er niet één doelloos sterven en zal er noodzakelijkerwijs een nieuwe wiet uit groeien. Bovendien, zelfs als het ene jaar een kleine stronk rustig in de grond ligt zonder tekenen van leven te vertonen, dan kan er het volgende of zelfs een jaar of zelfs twee jaar later een nieuwe spruit uit ontstaan.

Bestuiving van tarwegras vindt kruiselings plaats, dat wil zeggen dat stuifmeel van de ene plant wordt overgebracht naar de stamper van een andere. Hierdoor wordt een plant met een nieuw genotype gevormd, waardoor een nog grotere stabiliteit en vitaliteit behouden blijft. Zaden, evenals wortels, kunnen ongunstige omstandigheden in de grond gedurende meer dan één seizoen overleven en zelfs na 10-12 jaar voelbaar worden. En aangezien één plant ongeveer 10.000 zaden kan produceren, is het gemakkelijk voor te stellen wat een enorm leger elk tarwegrasplant elk jaar op open velden heeft geplant.

Hij lijdt aan droogte, die slecht wordt verdragen door tarwegras, in een staat van slaap, maar als het regent, begint het snel te groeien en voegt het centimeters toe vlak voor zijn ogen.

Bijna overal op onze planeet een thuis voor hem. De belangrijkste kolonies bevinden zich op het noordelijk halfrond, in Europese landen, in Azië, en het overleeft in de Noord-Afrikaanse hitte, op het zuidelijk halfrond. In Rusland wordt het rond gevonden.

Een gematigd klimaat past het beste bij hem. Hij houdt van vruchtbare, vrij losse, stikstofrijke gronden, groeit het beste op zand, maar heeft niet veel last van drassige bodems. Het hoge struikgewas bevindt zich niet alleen in de velden, maar ook aan de oevers van stuwmeren, open plekken in het bos, langs wegen, langs bermen, in de steppen. Als ongenode gast breekt tarwegras door in huisjes en tuinen, omdat hij vooral houdt van regelmatig water geven. Maar als het land lange tijd niet wordt bebouwd en dicht, stevig wordt, alsof het wordt genageld, verliest het zijn activiteit, die na het eerste ploegen weer wordt hervat.

Door tarwe verstopte velden verliezen dramatisch hun productiviteit omdat het zowel gecultiveerde planten als grond schaadt, waardoor ze geen voedingsstoffen en vocht meer krijgen. Als gevolg hiervan droogt de aarde uit en is ze dramatisch uitgeput.

Soorten

In de natuur zijn er bijna 30 soorten tarwegras. Ze verschillen van elkaar in de hoogte en structuur van het aartje, en dit verschil wordt verklaard door de omstandigheden waarin ze groeien.

Dus een kruipend tarwegras, dat overal goed is, in elke natuurlijke zone - zelfs in een weide of weide, zelfs aan de oever van een stuwmeer, zelfs in een tuin of veld, zelfs aan de kant van de weg, groeit hoog - van een halve meter tot 1 m 20 cm. , en de bladplaten zijn groot genoeg, lang. Uitroeien is erg moeilijk.

En zijn familielid, het tarwegras is vrij kort. Hij groeit niet boven 30-75 cm, zijn leefgebied is de steppe, wordt voornamelijk gedistribueerd in de zuidelijke regio's van Rusland, Oekraïne, houdt van zand- of kalksteenbodems en nestelt zich op zeer droge weiden. Het verschilt in kleur van kruipend tarwegras: het bovengrondse deel is blauwgroen van kleur.

Een ander van het tarwegrascohort - gemiddeld - is ook niet erg groot, groeit van 40 tot 100 cm Je kunt het niet ontmoeten in centraal Rusland, het wordt naar het zuiden gedistribueerd: in de steppen en op droge gronden van de Middellandse Zee en Midden-Europa. Ook de Kaukasus, Azië en het uiterste zuiden van Rusland zijn hem bekend.

Het tarwegras van een andere zuiderling is langwerpig. Hij kan tot 1,5 m hoog worden, hoewel de gemiddelde grootte 40 tot 100 cm is. De elementen zijn kwelders, kalk- en kalkbodems, bermen in Azië, de Kaukasus, de Middellandse Zee en Zuid-Rusland.

Verzameling en opslag

Ondanks de verschillen in de soorten tarwegras, zijn ze allemaal geschikt voor medicinaal gebruik. Traditionele genezers weten dat het het beste is om wortelstokken in de lente of in de herfst op te graven. De eenvoudigste manier is om onkruid in de tuin te laten graven.Hun wortelstokken moeten grondig van de grond worden geschud, eerst in een bak of emmer worden gewassen, zodat het handiger is om ze uit zandkorrels te vegen en vervolgens direct met water uit de kraan te spoelen.

Om de wortels goed te laten drogen kun je ze om te beginnen eerst op een zonnige plek uitsmeren, het is beter als het op straat winderig is. Dan moet je ze verplaatsen naar een schaduwrijke plek, bij voorkeur op een veranda of terras. Het is belangrijk dat er tocht is en de wind waait rond de medicinale grondstoffen. Je kunt het drogen met een droger. Vervolgens moeten de wortels een beetje worden afgesneden, zodat het handiger is om in trays te stapelen.

Gedroogde wortelstokken kunnen maximaal 2 jaar worden bewaard. Tegelijkertijd moeten de opslagregels in acht worden genomen - plaats ze in multiplex dozen of in canvas tassen.

De genezende eigenschappen van tarwegras

Dit schadelijke en agressieve tarwegras kan iemand goed van dienst zijn. De helende eigenschappen zijn al lang bekend bij artsen. Ze worden al sinds het oude Griekenland gebruikt. Dus de grote Avicenna wist al van de voordelen van het aanbrengen van tarwegras op wonden, van het vermogen van de wortel om een ​​genezend effect te hebben.

In het pre-revolutionaire Rusland werd tarwegras bereid voor apotheken. Tegenwoordig wordt het in Europese landen gebruikt door de officiële geneeskunde - bijvoorbeeld in Duitsland, waar het gebruik van tarwegras zelfs op het niveau van de openbare gezondheidszorg wordt behandeld. Daar wordt het gebruikt bij ontstekingen van de urinewegen en bij de behandeling van verkoudheid en acute luchtweginfecties.

Wetenschappelijke geneeskunde geeft het vermogen aan van onkruidwortelstokken om het zoutmetabolisme te reguleren. Het wordt ook gewaardeerd voor diuretische, zweetdrijvende en omhullende effecten, slijmoplossend effect.

Tarwegras verwijst naar een middel dat de kracht kan herstellen, de lichaamskleur kan verhogen, de eetlust kan verbeteren en de slaap kan herstellen. Dit wordt mogelijk gemaakt door de suikers en vitamines erin. Zijn vermogen om bloedstolling te reguleren, te verzadigen met zuurstof en te zuiveren wordt ook gebruikt. Door de werking van de plant wordt de uitstroom van water uit het lichaam verbeterd, terwijl tegelijkertijd de haarvaten worden gereinigd, gifstoffen worden verwijderd en dit helpt huiduitslag te verminderen.

Inherent aan tarwegras en anthelmintisch effect, wordt het in de natuur gebruikt door katten en honden, het eten van gras en daardoor vrij van parasieten.

Voor vrouwen

Tarwegras is voor vrouwen interessant als hulpmiddel dat de huid in staat stelt schoonheid, gezondheid en jeugd te behouden, waardoor rimpels als gevolg van de beheersing van oxidatieve processen in het lichaam worden verminderd. Bovendien helpt de vitamine E (tocoferol) in de wortelstokken van de plant om acne en acne te verwijderen en versnelt het de genezing van irritaties.

Tocoferol helpt ook om de normale menstruatiecyclus te herstellen en verbetert, door de zin in seks te vergroten, de vruchtbaarheid - het vermogen om gezonde en sterke kinderen te baren.

Voor mannen

Zowel voor mannen als voor vrouwen helpt vitamine E de vruchtbaarheid te herstellen en zorgt het voor een normale samenstelling van zaadvloeistof. Volgens deskundigen is deze specifieke remedie nodig voor veertigjarige mannen om de vroegere mannelijke kracht en natuurlijke vleselijke verlangens terug te krijgen. Door de ontsteking voorzichtig te verlichten, heeft het een gunstig effect op de prostaat en vergemakkelijkt het het verloop van prostatitis.

Tarwegras in de volksgeneeskunde

Traditionele geneeskunde gebruikt tarwegras om verschillende lichaamssystemen te behandelen - variërend van metabole ziekten, jicht en reuma, en eindigend met pathologieën van de spijsvertering, cardiovasculair systeem, urogenitaal systeem en oncologie.

Een kopje tarwegrasthee helpt bij vermoeidheid en een gevoel van overweldiging. Er is vastgesteld dat tarwegras effectief is bij het elimineren van de effecten van straling en het wordt zelfs voorgeschreven als een aanvullende remedie tegen stralingsziekte.

Preparaten gemaakt van wortelstokken, samen met sap van bladeren, worden aanbevolen voor de behandeling van bronchitis, longontsteking en acute virale luchtweginfecties.Tarwegras heeft zich ook bewezen in de strijd tegen furunculose en acne. Bij deze en andere huidproblemen, waaronder diathese bij baby's, zijn urticaria, eczeem, natuurlijk badmethoden met het gebruik van tarwegraspreparaten geïndiceerd. Gewoonlijk voorgeschreven van 10 tot 15 van dergelijke procedures. Ze helpen bij haaruitval en aambeien. In het laatste geval kan tarwegras ook gebruikt worden in de vorm van een klysma.

Op tarwegras gebaseerde producten worden veel gebruikt om leveraandoeningen te verwijderen, waaronder ernstige zoals hepatitis, cirrose en pathologieën van vetweefsel van een orgaan. Als onderdeel van kruidenpreparaten behandelt deze plant de galblaas en kanalen, cholelithiasis. Traditionele geneeskunde gebruikt zijn ontstekingsremmende eigenschappen om te investeren in de symptomen van gastritis, colitis, enteritis. Traditionele geneeskunde kent methoden voor de behandeling van hoge bloeddruk, bloedarmoede, rachitis. Middelen op basis van deze wiet worden gebruikt als hulpmiddel bij de complexe behandeling van kwaadaardige tumoren.

Soorten helende verbindingen

Traditionele genezers gebruiken tarwegras in de vorm van thee, sap, bouillon, infusie, tinctuur en tabletten. Vloeistoffen worden zowel binnen als buiten opgenomen - in de vorm van baden, kompressen en lotions.

Tabletten worden alleen binnen gebruikt. Eigenlijk zijn dit geen tablets in de zin dat iedereen eraan gewend is. Volksdokters bereiden ze voor uit het sap van de bovengrondse delen van de plant, waarvoor ze de bladeren en stengels door een vleesmolen laten of ze in een blender breken. Uit de resulterende massa wordt sap geperst, dat vervolgens met brood wordt geïmpregneerd en er balletjes van worden gerold.

Het nemen van dergelijke pillen binnen een maand herstelt de immuunkrachten van het lichaam, verbetert het welzijn, normaliseert de stofwisseling en het spijsverteringssysteem. De gebruikelijke norm van deze methode is eenmaal daags een uur voor de maaltijd.

Alternatieve geneeskunde biedt ook een originele manier om zweetvoeten te bestrijden met behulp van een levendig, net gescheurd tarwegras. 'S Avonds, nadat de voeten zijn gewassen, moeten gerstestro en tarwegras om de vingers worden gevlochten, net zoals manden worden geweven. Trek je sokken aan en ga naar bed. Gooi 's morgens het gras weg en doe verse sokken aan. Als je dit dagelijks doet, overmatig zweten, onaangename geur en gerelateerde luieruitslag, zal ettering verdwijnen.

Infusie

1. Van jicht en blaasontsteking. Om een ​​helende bouillon te krijgen, moet je een droge wortelstok hakken. 2 grote eetlepels grondstoffen giet een halve liter kokend water. Sluit de schotel of het deksel en blijf 8 uur staan. Klaar om te drinken 20 minuten voor ontbijt, lunch en diner, voorverwarmd tot een warme toestand. Infusie werkt effectief als diureticum, slijmoplossend en zweetdrijvend.
2. Met onvruchtbaarheid. Deze tool is handig voor zowel mannen als vrouwen. Graaf de wortelstok op, was, hak (of gebruik kant-en-klare gedroogde grondstoffen), zet 1 eetlepel met een glas vers gekookt water. Als het een half uur rust, is het nodig om driemaal daags te filteren en te drinken voor een grote lepel, zonder het aan een maaltijd te binden.
3. Met cholecystitis. Giet 2 grote eetlepels wortelstok in 1,5 kopjes vers gekookt water. Sta ongeveer 4-6 uur aan. Gebruik na persen - driemaal daags een glas. Drink een cursus van een maand.

Tinctuur

1. Voor hoest met verkoudheid. Maak 2 eetlepels grondstoffen en 250 ml water klaar. Het moet worden gekookt en afgekoeld tot kamertemperatuur. Giet het tarwegras met water, sta 12 uur erop, zeef en knijp in de wortelstok. Drink 3 keer per dag in een glas, je kunt de receptie van dit medicijn niet aan een maaltijd binden.
2. Van gastritis. Deze tinctuur helpt bij colitis, enteritis en stofwisselingsstoornissen. Het vereist een voltooide gehakte wortelstok. Giet het met gekoeld gekookt water in de volgende verhouding: voor 250 ml - 5 theelepels grondstoffen. Sta 12 uur aan, druk dan en scheid tarwegras van de infusie, maar giet de infusie niet. Giet het tarwegras met 250 ml vers gekookt water en laat het ongeveer 50-60 minuten warm worden. Na het filteren moeten zowel het eerste als het tweede infuus worden gemengd en gedronken. Norm - 1/2 kopje 4 keer per dag voor de maaltijd.
3. Alcoholtinctuur. Een glas goede wodka moet 2 grote eetlepels sap persen: sla verse bladeren en stengels over in een blender en pers dan door 4-6 lagen gaas. Als u deze tool in de zomer klaarmaakt, kunt u de hele winter worden behandeld voor verkoudheid, omdat tarwegras gedurende enkele maanden in deze vorm wordt bewaard.

Afkooksel

1. Van aambeien. De indicaties voor dit afkooksel zijn breder - het wordt ook aanbevolen voor ontstekingsprocessen in de dikke darm, evenals verergering van ontsteking van de blaas. Om het geneesmiddel te bereiden, moeten 2 grote lepels van de gedroogde medicinale grondstof worden gevuld met 1 kopje vers gekookt water en naar de kachel worden gestuurd om verder te koken. Kook 5-10 minuten. Na afkoeling, zeef en knijp grondig. De bouillon kan driemaal daags oraal worden ingenomen in 1/3 kopje voor de maaltijd. Het kan worden gebruikt als een microclyster, waarvoor ze 2-3 grote lepels van het product nemen. Als u van plan bent een afkooksel te drinken, kunt u tijdens het kookproces een stukje zwarte bes aan het aroma toevoegen.
2. Van diabetes. De tool die volgens dit recept is bereid, reinigt de stofwisseling. Water in een hoeveelheid van 1,2 liter giet een handvol tarwegraswortel. Breng aan de kook, zet dan de vlam lager en laat het vuur sudderen tot het volume met ongeveer 25% is verminderd. Drink na het persen 4 tot 5 keer per dag 1 eetlepel, ongeacht de maaltijden.
3. In de oncologie. Bij het besluit om folkremedies te gebruiken, moet men niet vergeten dat de arts de hoofdbehandeling voorschrijft, kruiden kunnen alleen een aanvulling zijn op het hoofdgerecht. Het is noodzakelijk om 2 eetlepels gedroogde medicijnen te nemen, ze in twee glazen vers gekookt water te gieten en op laag vuur te koken. Het product moet ongeveer 15 minuten koken, niet langer. Nadat u de gerechten waarin het gras werd gekookt, moet afdekken, bedek en blijf ongeveer 3 uur staan. Neem na het persen een half uur voor de maaltijd. De dagelijkse norm is 3-4 keer per dag voor 1/3 kopje. De cursus duurt een maand.
4. Bouillon in melk. Op een glas melk moet je 1 eetlepel wortelstok nemen. Breng de melk aan de kook, giet de medicinale grondstof aan de kook en zet hem weer op het fornuis. Het is noodzakelijk dat melk met tarwegras 10 minuten op een laag vuur kookt. Koel af tot een warme staat, zeef en drink. Kook de bouillon twee keer per dag. Helpt vrouwen bij het ontstekingsproces in de eierstokken en onvruchtbaarheid als gevolg van deze ontsteking.

Thee

Met jeugdacne
Met dit probleem moet je thee maken van vier kruiden. Bereid eerst de kruidencollectie voor: twee delen van de wortelstok van tarwegras en een deel van de driekleurige violet, paardenstaart, brandnetel, gemengd in een droge kom, zoals een glazen pot. Zet thee van 2 met een glaasje theelepels kruidenthee en een kwart liter kokend water. Na 10 minuten, zoals een gewone thee, door een theezeefje trekken en opdrinken. Norm - 3 keer per dag. Als je zo'n theekransje maakt met een dagelijks, traditioneel ritueel, zal de huid heel snel reinigen.

Sap

Vers geperst tarwegrassap verlicht de symptomen van aambeien. Om het te krijgen, moet het bovengrondse deel van de wiet - zowel de stengels als de bladeren - worden gewassen en gebrand met kokend water. Blader vervolgens in een vleesmolen en voeg zoveel water toe als de resulterende groene kruidenpap. Roer, knijp met 4-6 lagen gaas en kook gedurende 3 minuten. Drink voor elke maaltijd 1/3 kopje. Je kunt sap niet langer dan twee dagen bewaren, zelfs niet in de koelkast.

Koken applicatie

Mensen pasten zich aan om tarwegras te gebruiken en bij het koken. Om verschillende gerechten te bereiden, worden zowel wortelstokken als het bovengrondse gedeelte gebruikt. Wortelstokken hebben de voorkeur: ze zijn rijker aan nuttige componenten en tegelijkertijd sappig.

U kunt volwaardige bijgerechten maken van een plant, ze passen perfect bij zowel vlees- als visproducten en zijn geschikt voor gerechten met champignons en groenten. Liefhebbers van pittig en origineel eten zullen vooral dol zijn op tarwegrasrecepten.

Salade van tarwegras

In het voorjaar wordt zo'n salade een echte vitaminebom, die het lichaam uit winterslaap en milt kan wekken. Om het te bereiden, heb je naast 100 g tarwegraswortelstok paardebloembladeren (ongeveer 40 g), brandnetel (ongeveer 50 g) nodig, evenals weegbree en madeliefje (elk 30 g).Voeg de dille, peterselie en groene uienveren toe aan het kruidenmengsel. Wortelstokken moeten eerst een beetje worden gekookt (10-15 minuten). Snij alle groenten, breng op smaak met zout en breng op smaak met zure room of mayonaise.

Tarwegraspuree met ui

Voor dit gerecht, dat met recht als dieet kan worden beschouwd, heb je 300 g tarwegras wortelstok nodig. Was het, kook tot het zacht is, haal het uit de pan met een schuimspaan en rol het samen met 50 g ui door een vleesmolen. Zout, peper en giet zure room.

Wheaten Pies

Voor taarten moet je het gebruikelijke deeg met gist bereiden, maar vervang een deel van het tarwemeel door tarwemeel van de wortelstok, waarvoor de droge wortel in een koffiemolen wordt gemalen. Bovendien wordt meel alleen gemaakt van jonge wortelstokken, de oude zijn hiervoor niet geschikt.

Neem voor anderhalve kilo tarwebloem een ​​pond tarwegras. En doe dan alles zoals gewoonlijk: verdun in een glas melk 1 theelepel zout, 1 eetlepel kristalsuiker, voeg een zak droge gist toe. Kneed het deeg tot het niet meer aan je handen blijft plakken en achter de wanden van de vaat blijft hangen. Vertrek om te stijgen.

De vulling voor dergelijke taarten kan hardgekookte en gehakte eieren zijn, gemengd met rijst, aardappelpuree met gebakken uien, gehakt. Je kunt taarten bakken in de oven of bakken in een pan in een grote hoeveelheid plantaardige olie.

Pap met tarwegras

Om zo'n pap te maken, moet je de jonge wortelstok van tarwegras pletten en er een korrel van maken. Meng deze grutten tijdens het koken gelijkmatig met andere soorten, bijvoorbeeld boekweit of parelgort. Beter om in een waterbad te koken, zout aan het einde van het koken. Serveer met melk of boter.

Hoe tarwegras in de tuin te verwijderen

U kunt tarwegras verwijderen, hoewel het niet gemakkelijk is. Ervaren tuiniers weten dat er niets zo waar is als de oude vertrouwde schop of hooivork. Je hoeft alleen maar op te graven en de wortelstokken handmatig te selecteren, in een poging om geen enkel stuk te missen. Het is lang, moeilijk, moeilijk, maar op deze manier kun je tarwegras voor altijd meenemen.

Het wordt geremd door tarwegras door constante teelt en mulchen van de grond. U kunt mulchen als een zwarte plasticfolie of dezelfde kleur met een afdekmateriaal of met hetzelfde afgeschuinde tarwegras. Een dichte laag mulch laat het onkruid niet doorbreken. Maar als je deze plek volgend jaar niet mulcht, zal hij nog steeds stijgen.

Als groenmest of zogenaamde groene meststoffen (bijvoorbeeld mosterd) direct na het graven of ploegen worden geplant, kunnen ze ook gras van het terrein wegduwen en het geleidelijk uit de tuin “persen”. Maar dit zal niet snel gebeuren, siderata moet regelmatig worden gezaaid, gedurende meerdere jaren.

Er zijn volksgeheimen waarmee ze ook vechten met tarwegras. Zo wordt het verspreidingsgebied vaak bewaterd met een sterke oplossing van gewoon zuiveringszout, wanneer de gebruikelijke verpakking wordt gekweekt in een emmer van vijf liter water. Maar grote gebieden kunnen natuurlijk niet op deze manier worden behandeld. Het wordt ook bewaterd met pekel, waarbij 3 kg wordt verdund in een emmer water.

Helpt en 60% alcohol, die vroeg in de lente op de grond wordt gedrenkt, wanneer tarwegras net uit de grond komt. Maar deze methode is duur en daarom niet voor iedereen geschikt.

Zomerbewoners experimenteren met citroenzuurpoeder. Als u een sterke oplossing van 3 eetlepels zuur bereidt, verdund in een liter water en tarwegras besproeit bij goed zonnig weer, dan zal het zeer snel afsterven.

Chemicaliën, met name herbiciden, werken op ongeveer dezelfde manier. Deze verbindingen zijn zeer effectief: ze dringen het onkruid binnen en doden het vrij snel. Maar de wortelstokken na citroenzuur en na herbiciden moeten nog steeds handmatig worden verwijderd door te graven.

Desalniettemin zijn ervaren zomerbewoners ervan overtuigd: tarwegras kan worden verslagen door maaien, chemische behandelingen en handmatige selectie van wortelstokken. Het belangrijkste is om een ​​geïntegreerde aanpak te gebruiken.

Contra-indicaties

Tarwegras is een redelijk onschadelijke plant en er zijn geen speciale verboden op het gebruik ervan. Maar toch hoef je je niet te laten meeslepen door het te eten of door er drugs op te gebruiken. We moeten de hoofdregel onthouden - "Doe geen kwaad", en het houdt strikte naleving van de voorgeschreven doses of kuren in en de aanbevolen behandeltijd.

Maak vooral geen misbruik van de plantaardige formuleringen voor vrouwen tijdens zwangerschap en borstvoeding. U hoeft zich niet te haasten om afkooksels en infusies van tarwegras te geven om te drinken voor kleine kinderen tot twee jaar. Maar tegelijkertijd zijn therapeutische baden voor diathese zelfs aangewezen voor baby's tot een jaar oud.

Voor degenen bij wie de diagnose ernstige nierziekte, maagzweer, tarwegras wordt ook niet aanbevolen. Het kan een verergering veroorzaken.

Individuele intolerantie voor medicijnen en preparaten, waaronder tarwegras, is ook mogelijk. In dergelijke gevallen is het beter om ze volledig achter te laten.

Foto van tarwegras