Walstro: geneeskrachtige eigenschappen en contra-indicaties

Bedstraw (ook bekend als Galium - van de Griekse naam voor melk) is een medicinale plant die groeit in Eurazië en Noord-Amerika. In de natuur zijn er honderden soorten van deze plant, maar ze worden niet allemaal gebruikt in de moderne kruidengeneeskunde of in de traditionele volksgeneeskunde. Er zijn giftige soorten die met bijzondere zorg moeten worden behandeld.

Chemische samenstelling

De chemische samenstelling van twee soorten wordt het best bestudeerd: een echte bedstro (ook wel geel genoemd) en vasthoudend. Beiden worden actief gebruikt in de volksgeneeskunde en stoffen die waardevol zijn voor de farmacologie zijn te vinden in het gras, in de stengels en in de bloemen, en zelfs in de wortelstokken van deze planten.

De chemische samenstelling van de walstro van het heden is goed bestudeerd en omvat:

1. Steroïde saponinen. Hun functie in de natuur is om de plant te beschermen tegen ziekten en plagen. Ze hebben schimmelwerende eigenschappen en worden bovendien gebruikt om hormonale geneesmiddelen te verkrijgen.
2. Ascorbinezuur (vitamine C), dat de toestand van bloedvaten en de bloedsomloop als geheel normaliseert, en ook het immuunsysteem versterkt.
3. Caroteen, goed voor het gezichtsvermogen.
4. Flavonoïden met ontstekingsremmende en antioxiderende eigenschappen.
5. Diverse organische zuren.
6. Tannines en kleurstoffen (de naam van deze plant wordt geassocieerd met de laatste - omdat het hetzelfde pigment afgeeft als meekrap).
7. Diverse sporenelementen - koper, ijzer, zink, zelfs nikkel en kobalt en andere.

In de bloemen en bladeren van deze variëteit zit het genezende enzym rennine, dankzij hem werd deze plant in de oudheid ook gebruikt voor de productie van kaas.

De chemische samenstelling van het plakkerige bed is over het algemeen vergelijkbaar met de vorige. Het bevat ook steroïde saponinen, glycosiden, flavonoïden en coumarines. Maar daarnaast is er ook salicylzuur, dat antiseptische en keratolytische eigenschappen heeft. Er zit zowel ursolinezuur als het bijbehorende aldehyde in, die het gebruik van de plant voor de behandeling van urolithiasis bepalen. Vastklevende walstro bevat ook zouten van zink, kobalt, magnesium, nikkel, enz.

Hoe het eruit ziet en waar het groeit

Bijna alle soorten van deze plant komen over de hele wereld voor. Zo groeit een echte bedstro niet alleen in Europa, maar ook in Noord-Afrika. In Azië wordt het bijna overal in gematigde klimaten gevonden, inclusief Turkije, de landen van het Midden- en Verre Oosten. De plant is zelfs in Nieuw-Zeeland te vinden (hoewel hij er door de kolonisten heen is gebracht), in Noord-Amerika. Kortom, walstro groeit in hooilanden, tarwevelden, langs wegen en op landgrenzen, ze houden van vruchtbare gronden.

Onder de bedstro's worden zowel een-, twee- als vaste planten gevonden. Wortelstokken van alle soorten zijn dun en sterk vertakt. Bij sommige soorten hebben ze helende eigenschappen.

De stengels van deze plant zijn meestal dun, soms kruipend. Maar er zijn variëteiten met sterke rechte stelen, bijvoorbeeld noordelijke walstro. De bladeren van deze plant zijn smal, verzadigd groen, bij sommige soorten met getande randen. De bloemen zijn klein, stervormig, de kleur van de bloembladen kan zeer divers zijn - wit, felgeel, roze. Er zijn bijvoorbeeld geurige bedstro met een aangename geur.

Soorten

Er zijn verschillende soorten bedstroken, de meeste zijn te vinden in Rusland, Wit-Rusland en Oekraïne:

1. Noordelijke walstro. Dit is een overblijvend kruid, bereikt een hoogte van minstens 15 cm en groeit soms bijna tot een meter.Een onderscheidend kenmerk zijn kleine smalle bladeren met drie nerven, die in verschillende stukken met elkaar zijn verbonden. De plant bloeit met kleine bloemen, meestal een witte tint. Het groeit voornamelijk in bosweiden, houdt van rauwe uiterwaarden. En hoewel de walstro meestal van vruchtbare bodems houdt, kan deze variëteit zowel op rotsachtige bodems als in moerassige gebieden geweldig aanvoelen. In de kruidengeneeskunde worden voornamelijk bloemen en bladeren van deze variëteit gebruikt.
2. De bedstro is echt. Dit is een meerjarige plant met een sterke rechte stengel die een hoogte van ongeveer 60-70 cm bereikt, de bladeren zijn stekelig, hun oppervlak heeft een uitgesproken groene tint en van onderen zijn ze bedekt met een grijze fluweelzachte pluisjes. Het wordt beschouwd als een prachtige honingplant. De felgele bloemen zijn verbonden in donzige pluimen. Ze hebben eigenlijk een uitgesproken honingaroma dat de hele zomer bijen aantrekt. Deze variëteit wordt het vaakst gevonden in weiden, hij houdt van vruchtbare gronden, en bij goede weersomstandigheden en het ontbreken van obstakels kunnen daar echte plantages groeien.
3. Bedstraw vasthoudend. Deze plant is in feite een onkruid en is ook buitengewoon resistent tegen alle methoden om het te bestrijden. Het belangrijkste kenmerk is de structuur van de stelen, bedekt met kleine kruidnagels, waardoor deze zeer stevig is bevestigd aan het gladde oppervlak van de stelen van broodoren. De bladeren zijn smal, kleine witte bloemen vormen kleine bloeiwijzen van het semi-paraplu type. In de volksgeneeskunde wordt het verse sap van deze plant vaak gebruikt, het wordt als zeer effectief beschouwd bij de behandeling van verschillende leveraandoeningen en schildklierdisfunctie. En nu onderzoeken we in de kruidengeneeskunde de mogelijkheid van het gebruik ervan tegen kwaadaardige tumoren. De ingrediënten waaruit de kruiden en bloemen van deze plant bestaan, geven hem ook de eigenschappen van een diureticum en een antioxidant. Zalven, afkooksels en infusies op basis van deze variëteit hebben de eigenschappen van helende wonden, waardoor ze voor verschillende dermatologische aandoeningen kunnen worden gebruikt.
4. De bedstro is geurig. Deze plantensoort is ook meerjarig. De stengels bereiken een hoogte tot 65 cm en onder al zijn familieleden wordt de geurige walstro als de mooiste beschouwd. Bloeiwijzen zijn verschillende semi-paraplu's tegelijk, bestaande uit veel kleine bloemen met een aangename geur. De geurige walstro begint eerder te bloeien dan andere soorten, in april. En de bloei duurt maar tot het begin van de zomer. Meestal wordt het gevonden in de Krim, de Kaukasus en Centraal-Azië, hoewel het ook in andere regio's van Rusland voorkomt.
5. Gemeenschappelijke walstro. Dit is een van de hoogste soorten van deze plant. In hoogte kan hij minimaal 85 cm hoog zijn, de steel is sterk, heeft een facetvorm en vertakt weinig. Folders zijn klein en smal. Boven zijn ze behaard zwakker, van onder - sterker. De bloemen van deze variëteit zijn zachtgoud. Deze plant bloeit aan het einde van de eerste zomermaand en bloeit voor het begin van de herfst. Het komt vooral voor in droge weiden en kleine hellingen. Een onderscheidend kenmerk van deze variëteit is de aanwezigheid in de chemische samenstelling van kiezelzuur en een grote hoeveelheid essentiële oliën.
6. Bedstraw is zacht. Het onderscheidende kenmerk is de enigszins ongebruikelijke tetraëdrische vorm van een gladde stengel. Het groeit kleine langwerpige blaadjes met kleine stekels aan de uiteinden. De bloemen zijn klein, met witte bloembladen, ze worden verzameld in bloeiwijzen en vormen vrij grote pluimen aan de uiteinden van de stelen. Dit type bedstro bloeit relatief kort, eind juni en de eerste helft van juli. Hij komt voor langs wegen en in weilanden. In traditionele recepten van de Siberische geneeskunde wordt het voornamelijk gebruikt om hartritmestoornissen te elimineren.

Het therapeutische effect van sommige soorten bedstro wordt als slecht begrepen beschouwd. Bijna al deze soorten zijn echter veelbelovende grondstoffen voor de farmaceutische industrie.

Verzameling en opslag

Aangezien fytotherapie tegenwoordig voornamelijk twee soorten bedstro's gebruikt, moet men rekening houden met de kenmerken van hun verzameling en opslag.

Wat het bedstro van het heden betreft, in dit geval is de medicinale grondstof alle delen van de plant - wortelstokken, stengels, bladeren en bloemen. Het is beter om het tijdens de bloei te oogsten. Het wordt aanbevolen om de verzamelde grondstoffen op natuurlijke wijze in de open lucht te drogen, maar bij voorkeur in de schaduw. Je kunt drogen op een warme zolder, mits deze goed wordt geventileerd. Om te drogen worden de stengels, bladeren en bloemen op katoenen doek of papier gelegd (u kunt echter geen krant meenemen, omdat de grondstoffen dan schadelijke drukinkt opnemen). Het gras en de bloemen zijn in een dunne laag aangelegd, je moet ze regelmatig veredelen om beter te drogen.

Het wordt aanbevolen om wortelstokken van bedstro's de hele zomer te oogsten, ongeacht de bloeiperiode. Droog ze in de frisse lucht. Alle soorten grondstoffen worden aanbevolen om te worden bewaard in linnen zakken, in papieren zakken of in goed gesloten glazen potten. Maar dit alles kan alleen in gesloten kasten worden bewaard, zodat ze geen zonlicht krijgen. Houdbaarheid is drie jaar.

Bij hardnekkig wordt tijdens de bloei alleen gras geoogst. Wortelstokken worden minder vaak gebruikt, maar als ze toch worden geoogst, dan in de herfst. Gedroogde grondstoffen in de schaduw of in drogers ontworpen voor groenten en fruit, en de wortels moeten eerst worden gehakt.

Medicinale eigenschappen van het kruid

Niet alle geneeskrachtige eigenschappen van de bedstro, die hem in de oudheid werden toegeschreven, zijn vandaag bewezen. Veel van zijn kenmerken zijn echter bevestigd door wetenschappelijk onderzoek. Tegenwoordig wordt aangenomen dat een echte walstro:

1. Het ontstekingsremmende effect dat flavonoïden bieden.
2. Oestrogeen effect (door steroïde saponinen, die eigenschappen hebben die vergelijkbaar zijn met de kenmerken van vrouwelijke hormonen).
3. Zwak antiseptisch effect dankzij dezelfde saponinen en organische zuren.
4. Gal- en diuretische eigenschappen.
5. Wondhelend effect.
6. Algemeen versterkend effect door de bovengenoemde vitamines en mineralen.

Bovendien heeft hij kalmerende en hemostatische eigenschappen. Het kan ook worden gebruikt als natuurlijk laxeermiddel.

De sabel heeft:

1. Antitumor-effect. Er zijn onderzoeken die bewijzen dat het extract de cellen van kwaadaardige gezwellen van de borstklier vernietigt, maar geen invloed heeft op gezonde weefsels. Deze actie wordt geleverd door diosmethine - een stof die zich in het gras van de stengel bevindt.
2. Antiproliferatieve eigenschappen, waardoor u ook tumoren kunt bestrijden.
3. Schimmeldodende activiteit - vanwege het gehalte aan saponinen, die in natuurlijke omstandigheden nodig zijn om de plant te beschermen tegen vergelijkbare micro-organismen.

In de volksgeneeskunde zijn ook de antipyretische eigenschappen van een hardnekkige tenor bekend. In Oost-Siberië werden afkooksels van de kruiden in de oudheid gebruikt als anti-epilepticum. Op dit moment zijn deze planteigenschappen echter nog niet goed bekend.

Toepassing in de traditionele geneeskunde

In de traditionele en moderne kruidengeneeskunde worden voor dergelijke ziekten middelen op basis van een echt of vasthoudend bedstro gebruikt:

1. Angina, bronchitis, verschillende aandoeningen van de luchtwegen, tot longontsteking. In dergelijke gevallen wordt een infuus van walstro-kruiden gebruikt - 2 theelepels gedroogde en gehakte bladeren en kruiden, giet een glas kokend water en sta vervolgens 50-60 minuten erop, filter. Verdeel de resulterende hoeveelheid in drie gelijke porties en drink driemaal per dag, ongeacht de voedselinname.
2. Leverziekten, inclusief ontstekingsziekten. Ze worden behandeld met bouillon - 1 el. theelepel droge grondstoffen brouw een glas kokend water en verwarm gedurende 5 minuten op laag vuur. Koel het product vervolgens af tot een acceptabele temperatuur, zeef en neem driemaal per dag gelijke porties in.
3. Erectiestoornissen. Het wordt aanbevolen om vers sap van de bovengrondse delen van de plant te nemen - 2 el. eetlepels minimaal drie keer per dag, de duur van de cursus is minimaal een maand.
4. Angina pectoris. Het is noodzakelijk om een ​​zwakke infusie van de wortelstok van een gewoon bedstro te bereiden - 20 g droog plantmateriaal per 0,5 l kokend water.
5. Pathologieën van het vrouwelijke voortplantingssysteem, waaronder fibromyoom, endometritis, amenorroe (pijnlijke menstruatie). Om dit te doen, zet u de infusie zoals hierboven beschreven en neemt u driemaal daags in. Maar het is mogelijk om deze ziekte en ontstekingsziekten van de bekkenorganen te behandelen. In dit geval 4 el. eetlepels droog plantmateriaal giet 0,4 liter kokend water, sta 4 uur in een thermoskan, zeef en voeg toe aan het badwater.
6. Cervicale erosie. Een afkooksel van gras, bladeren en bloemen van een bedstro wordt aanbevolen voor vaginaal douchen.
7. Borstziekte. Je kunt een infusie van gras (2 theelepels grondstoffen per glas kokend water) nemen of een massa verse bladeren van de plant, fijngemalen, op het probleemgebied aanbrengen.
8. Huidziekten zoals eczeem, sommige soorten dermatitis, steenpuisten, abcessen en zelfs carcinomen. In dergelijke gevallen moet de aangetaste huid worden gesmeerd met vers geperst grassap. Sommige moderne herboristen adviseren echter om voor dit doel een poeder te gebruiken van de gedroogde bloemen van een gele bedstro. Hieruit moet je een zalf maken (vaseline of ongezouten boter toevoegen) voor ontstoken en huiduitslag.
9. Diabetes mellitus. Het wordt aanbevolen om vers geperst sap van de bovengrondse delen van de plant te drinken - 2 el. lepels na de hoofdmaaltijden en in geen geval kunt u honing toevoegen, omdat dit de effectiviteit van het medicijn zal verminderen.

Bovendien kunnen verschillende soorten preparaten van dit kruid worden gebruikt voor andere ziekten. Poeder van gedroogd gras van bedstro wordt bijvoorbeeld beschouwd als een effectief middel tegen dysenterie, omdat het antiseptische eigenschappen heeft.

Afkooksels en verschillende concentraties grasinfusies worden voorgeschreven bij de behandeling van snijwonden en etteringen, evenals bij ernstige brandwonden. Omdat ze milde pijnstillende eigenschappen hebben in combinatie met ontstekingsremmende effecten, worden ze gebruikt als kompressen bij de behandeling van jicht.

Door de aanwezigheid van ursolzuur in de structuur van het kleverige bed kunt u de infusie gebruiken voor de behandeling van jade, aandoeningen van het urogenitale systeem en de galwegen.

Kosten met bedstro's

Deze plant wordt niet alleen gebruikt als een onafhankelijk medicijn. Het maakt deel uit van verschillende behandelingskosten. Ze zijn allemaal op dezelfde manier bereid - 1 eetl. lepel van een mengsel van droge gehakte kruiden tot 370 ml kokend water. Dit alles wordt drie uur lang aangedrongen, gefilterd en driemaal per dag in verschillende porties ingenomen.

Voor de vernietiging van oxalaat- en fosfaatstenen in de blaas wordt een collectie gemaakt op basis van wortelstokken, in gelijke verhoudingen genomen met meekrap, dillezaden, munt en sint-janskruidbladeren, berberisbessen. Deze tool wordt gedurende vier maanden ingenomen, neemt dan een pauze en wordt opnieuw onderzocht. Indien nodig kan de cursus worden herhaald, maar alleen na overleg met een arts.

Om stenen in de galblaas te vernietigen, wordt een verzameling voorbereid op basis van het gras van de walstro, dat in gelijke verhoudingen wordt gemengd met het gras van mariadistel, paardenstaart, herderszak, met bloemen van een apotheekkamille, maïsstempels en preiwortel.Deze infusie wordt ook gedurende vier maanden ingenomen na overleg met een arts.

Suppletie kan zelfs vechten tegen ernstige vaatziekten zoals hemorragische vasculitis. Ze kunnen ook effectief zijn bij cholecystitis buiten de acute fase, glomerulonefritis en andere ziekten.

Hoewel bedstro zelf laxerende eigenschappen heeft, kan het in combinatie met andere kruiden juist worden gebruikt als middel tegen diarree. In dit geval wordt een verzameling bereid uit het gras van de bedstro, herderszak, tijm en wortelstok van tarwegras. Maar je kunt zo'n medicijn niet lang gebruiken, vooral als de oorzaak van diarree niet is vastgesteld. Als dit een bacteriële infectie is, vervangt de antiseptische en antischimmelactiviteit van de bedstro niet het nemen van antibiotica!

Soorten helende verbindingen

Op basis van de kruiden van het bedstro worden verschillende soorten medicijnen gemaakt. Voor uitwendig gebruik worden drie opties gebruikt:

1. Stuifpoeder. Het is een gedroogde en verpulverde grondstof die wordt verkregen uit de bovengrondse delen, dat wil zeggen gras, bloemen en bladeren. Het wordt gebruikt om ziekten zoals dermatitis te behandelen.
2. Gruel voor lotions en kompressen, die is gemaakt van versnipperd vers gras en bloemen. Het wordt gebruikt als lotions voor huidaandoeningen, maar is het meest effectief voor abcessen en ettering.
3. Zalf. Het wordt bereid op basis van vers gemalen gras tot pap of gedroogde grondstoffen. In het eerste geval wordt het gemalen in een vijzel met verse boter. In de tweede - u kunt vaseline of een andere neutrale vetbasis gebruiken. Dergelijke remedies zijn effectief voor dermatologische problemen.

Neem voor intern gebruik infusies, afkooksels, sap en alcoholtinctuur. Minder vaak gebruikt is thee uit het gras van de bedstro.

Tinctuur

Tinctuur van bedstro kan water of alcohol zijn. In het eerste geval 1 eetl. een lepel grondstoffen wordt in een glas kokend water gegoten en enkele uren in een thermoskan bewaard en vervolgens gefilterd. Door meer of minder plantmateriaal toe te voegen, kan de concentratie van voedingsstoffen worden geregeld.

Neem voor alcoholtinctuur ethylalcohol of wodka. Op 2 el. eetlepels plantaardig materiaal gebruiken 0,4-0,5 liter alcoholbasis. Sta het product minimaal 4 weken aan, al die tijd moet de container op een donkere plaats staan, periodiek moet deze worden verwijderd en geschud.

Thee

Je kunt dit product zowel van gras en bladeren als van de bloemen van het bedstro brouwen. Neem voor 1 theelepel een glas kokend water - de concentratie is lager dan die van de infusie. Om de smaak te verbeteren, kun je een beetje honing aan het drankje toevoegen.

Contra-indicaties

Dit kruid heeft niet veel contra-indicaties; de belangrijkste is individuele intolerantie en allergische reacties. Er moet echter aan worden herinnerd dat de bedstro een licht giftige plant is. De afkooksels, infusies en zelfs meer geconcentreerd sap mogen niet aan kinderen worden gegeven, het is gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap en borstvoeding. Jonge moeders mogen het echter ook niet gebruiken omdat het hormoonachtige stoffen bevat die het verloop van de zwangerschap kunnen beïnvloeden.

Vanwege het sterke diuretische effect moeten preparaten op basis van deze plant met voorzichtigheid worden ingenomen bij diabetes.

Interessante feiten

1. Walstro is een plant die al sinds de oudheid algemeen bekend is. Zelfs in de oudheid was bekend dat het kleurende eigenschappen heeft, evenals het vermogen om kaas te stremmen. In Engeland werd bedstro echter ook gebruikt omdat de geur ervan vlooien afschrikte. In die tijd waren matrassen gevuld met kruiden, en deze plant was er noodzakelijkerwijs een van. Daarom klinkt de oude Britse naam voor bedstraw als Our Lady’s Bedstraw (wat kan worden vertaald als "het strobed van onze dame").
2. Walstro heeft kleurende eigenschappen. Het werd gebruikt om de stoffen een gele tint te geven.En hij maakte deel uit van de haarverf - goedkoop en betaalbaar. Daarom is een andere Engelse naam voor dit kruid Maid’s Hair (het vertaalt zich als "meid haar").
3. In oude kruidkundigen wordt ook geschreven dat de bedstro kracht geeft aan vermoeide reizigers en dat het verse sap kan worden gebruikt tegen huiduitslag.

Walstro foto