Parmelia: geneeskrachtige eigenschappen en contra-indicaties

Parmelia is een korstmos. En de heilzame eigenschappen van deze levende organismen worden al heel lang gebruikt. Ondanks het gebrek aan fundamentele kennis over de interne samenstelling van korstmossen, werden zelfs de oude Grieken en inwoners van middeleeuws Europa behandeld met middelen op basis van parmelia.

In hongerige tijden aten ze in een aantal landen zelfs parmelia, ondanks de minder aangename smaak. En tijdens de jaren van de Tweede Wereldoorlog werden de gewonden behandeld met zalven van parmelia-poeder: vaseline werd gemengd met het medicijn en op de juiste plaatsen aangebracht. Het effect was erg goed.

Tot nu toe maken de inwoners van de noordelijke nationaliteiten meel van korstmossen en bakken ze, met toevoeging van andere granen, speciale koekjes voor Kerstmis. Ook maken ze met behulp van fermentatie een drankje, zure smaak, dat wordt geconsumeerd door te verdunnen met water.

Een zeer interessant gebruik van korstmossen als zoutvervanger. Zo maken de bewoners van de noordelijke regio's het vlees schoon voor opslag, vallen in slaap en wrijven het in met parmelia-poeder.

Chemische samenstelling

De chemische samenstelling van parmelia is vrij goed bestudeerd door biologen en chemici. Zijn onderzoek begon in de jaren 60 van de vorige eeuw en gaat nog steeds door. Tot op heden is vastgesteld dat korstmos rijk is aan het gehalte aan een sterk natuurlijk antibioticum - usninezuur, dat een antibacteriële eigenschap heeft en ook het vermogen heeft om parasieten uit het lichaam te verdrijven. Er zijn een aantal zuren in de samenstelling van parmelia (arbate, fumarprocetrara en squamate). Ze kunnen ook infecties bestrijden, maar niet zo actief als usinova.

Parmelia wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van een zeer grote hoeveelheid vitamine C, het staat bekend om zijn immunostimulerende en antioxiderende effecten en het vermogen om het effect van vrije radicalen te verzwakken, wat een belemmering vormt voor de processen van vroege veroudering van het lichaam.

Complexe koolhydraten, qua samenstelling vergelijkbaar met vezels, die componenten zijn van korstmos, hebben een positieve invloed op de darmfunctie en verbeteren de spijsvertering.

Er is een hele groep polysacchariden in korstmossen. Dit en lichenine, ook wel korstmoszetmeel genoemd. Parmelia-celwanden zijn ervan gemaakt en het gunstige effect voor de mens is omhullend. Ook inbegrepen in deze groep zijn isolichenin en Evenin.

Een andere nuttige groep stoffen in korstmossen zijn mineralen, met name fosfor, calcium en kalium. Ze zijn verplichte deelnemers aan alle stofwisselingsprocessen die in het menselijk lichaam plaatsvinden.

De lijst van in parmelia aangetroffen stoffen wordt niet aangevuld met een zeer grote hoeveelheid as, vetten en eiwitverbindingen.

Hoe het eruit ziet en waar het groeit

Parmelia behoort tot een bijzondere groep levende organismen, die een symbiose vormen van groene algen en schimmels. Dit is een soort co-existentie waarbij elke vertegenwoordiger de ander voedt. Hun relatie is voor beide partijen voordelig, waardoor zowel algen als paddenstoelen de juiste hoeveelheid voedingsstoffen binnenkrijgen en zich beter ontwikkelen.

Korstmos is niet verdeeld in de samenstellende delen - zoals kruidachtige planten op de wortel, stengel en bladeren. Het lichaam van het korstmos wordt de thallus genoemd, het is behoorlijk krachtig en is een kolonie leerachtige vertakte lobben, die zowel breed als smal kunnen zijn. Ze zijn sterk gesneden, kaal, hun oppervlak is zowel glad als gerimpeld. De bladen zijn naar het licht gericht, op hun bovenoppervlak zijn fruitlichamen of apothecia. Korstmos sporen zijn kleurloos, hebben een langwerpige vorm en zien eruit als een brede ellips. Vaste sporen, conidia genoemd, kunnen recht, cilindrisch of spilvormig zijn.

Parmelia groeit op boomstammen en takken en is, vooral zonder te begrijpen, naald- of bladverliezend. Het is goed in staat om te hechten aan droge, kappen, hekken, muren van verschillende gebouwen en zelfs steenachtige grond, terwijl het de voorkeur geeft aan goed verlichte, toegankelijke plaatsen voor de zon.

De bladen van een korstmos kunnen zowel grenzen aan de basis waarop het groeit, als naar het licht stijgen. De thallus zelf zit vrij stevig vast aan het substraat waarop hij groeit.

Parmelia stelt absoluut geen eisen aan de bodem en de omgevingsomstandigheden - het is niet bang voor milieuvervuiling. Dit is een typische vertegenwoordiger van de natuurlijke omgeving van de woestijnsteppe en bergachtige gebieden; de belangrijkste kolonies bevinden zich op het grondgebied van beide hemisferen van de aarde in een tropisch klimaat, hoewel korstmossen in staat zijn om nog meer noordelijke regio's te ontwikkelen, tot aan het noordpoolgebied. Ze geeft de voorkeur aan zoute post. Op het grondgebied van Rusland groeit het in de zuidelijke en zuidoostelijke regio's.

Soorten

In totaal zijn er in de natuur volgens verschillende bronnen 80 tot 90 soorten parmelia. Naast de twee belangrijkste - gefronste parmelia en zwervende parmelia - zijn de rest uiterst zeldzaam.

Voorparmelia is een korstmos geclassificeerd als blad. Zijn onregelmatige rozetten zijn vaak bezaaid met levend hout van loofbomen, waarvan hij de voorkeur geeft aan berk en esp, maar ook aan stammen en takken van dennen, sparren en andere naaldbomen. Ook in het bos nestelt korstmos zich vaak op dood dood hout.

Parmelia vindt ook zijn weg naar nederzettingen, naar persoonlijke percelen, zelfs naar grote steden, omdat het zich niet bekommert om uitlaatgassen van auto's of industriële emissies. Het is onverschillig voor omgevingsfactoren. Hekken van een piketomheining, houten muren van huizen en schuren worden beïnvloed door de groei van een thallus van gefronste parmelia. Dit korstmos is zo pretentieloos dat het zelfs op bewerkt hout stil blijft.

De thalli van Parmelia kunnen blauwgrijs, grijsgroen van kleur zijn en in het droogste seizoen of in de winter - lichtgrijs, qua uiterlijk - gerimpeld gaas, met gekrulde lobben. De lengte van elk afzonderlijk mes is niet groter dan 2 cm, ze hebben een sterk robuuste vorm.

In hoogte groeit dit korstmos niet meer dan 4-6 cm en de diameter van elke individuele thallus is van 5 tot 15 cm.

Vagabond parmelia verschilt van gegroefd in grootte: het is iets kleiner en groeit niet meer dan 3-5 cm hoog Bovendien ziet het er ook eleganter uit door de vorm van het bovengrondse deel - het is niet gelobd in plan, zoals een doorgroefd, maar gevorkt - dat wil zeggen smal bovendien ook gedraaid. Wanneer het echter regent, zwellen de "kleine vorken" op, draaien zich om en worden dikker en massiever.

Voor het leven hecht dit type parmelia niet zoveel als gegroefd. Als er een sterke wind opkomt, scheurt het vrij gemakkelijk hele stukken van de thallus af en brengt ze naar behoorlijke afstanden, waar dan de ronddolende Parmelia en wortel schiet. Dankzij deze reproductiemethode kreeg het zijn naam.

Verzameling en opslag

Voor medicinale doeleinden wordt de hele thallus van Parmelia verzameld. De collectie begint eind april en duurt tot en met mei. Verzamel noodzakelijkerwijs bij droog weer, wanneer de thallus droog wordt, niet verzadigd met vocht.

De thallus wordt van het substraat gescheiden en te drogen gelegd. Bovendien is parmelia, in tegenstelling tot veel medicinale planten, niet bang om in de zon te drogen en verliest het zijn heilzame eigenschappen niet. Je kunt de grondstoffen in de schaduw ontbinden, maar er moet wel een instroom van wind zijn. De grondstof droogt niet meer dan 3 dagen. De gereedheid kan worden beoordeeld op kleur - het wordt bruin.

Gebruiksklare droge grondstoffen van korstmos zijn praktisch geurloos. Zijn smaak is bitter en zelfs licht brandend, de afdronk is licht slijmachtig.

Gedroogde grondstoffen worden 3-4 jaar bewaard in papieren zakken of katoenen zakken zonder verlies van biologische activiteit. Na deze periode beginnen nuttige stoffen heel snel hun kracht te verliezen. De grondstoffen worden vlak voor de bereiding van medicinale verbindingen gemalen.

De helende eigenschappen van parmelia

De geneeskrachtige eigenschappen van parmelia worden tegenwoordig erkend door zowel volks- als officiële geneeskunde. Sinds de 18e eeuw is het officieel opgenomen in de farmacopeeën van veel Europese landen en Japan.

Van de tientallen soorten is er maar één geschikt voor medische doeleinden - zwervende parmelia. De tweede populaire naam is gemaaid gras.

Op basis van uit korstmos geïsoleerd usninezuur werd zelfs het farmaceutische product Binan gemaakt (in wezen is het het natriumzout van usninezuur). Dit geneesmiddel heeft bacteriostatische eigenschappen en kan zelfs in kleine concentraties tuberculosepathogenen doden. Het werkt zowel op bacteriën als op een aantal schimmels.

1. Dankzij de stoffen waaruit parmelia bestaat, heeft het antiseptische, antioxiderende en bacteriedodende effecten op het menselijk lichaam. Bovendien bevat de lijst met korstmoskenmerken het vermogen om de immuniteit te stimuleren, het bloed te stoppen, wonden te genezen en parasieten te verdrijven.
2. Remedies voor de luchtwegen worden behandeld met paramelia, het is vooral effectief voor het verlichten van hoest, omdat het een slijmoplossend effect heeft. Als behandeling en profylaxe wordt korstmos gebruikt voor acute respiratoire virale infecties en influenza vanwege de algemene versterkende en immunostimulerende effecten. Dezelfde eigenschappen van parmelia worden gebruikt voor infectieziekten - hierop gebaseerde medicijnen zijn opgenomen in de complexe therapie.
3. Lichen-afkooksels worden voorgeschreven voor intern gebruik bij maagzweren, dyspepsie, acute colitis en enterocolitis, en een aantal andere pathologieën van het spijsverteringsstelsel.
4. Ziekten van het hart en de bloedvaten zijn een ander toepassingsgebied voor korstmossen.
5. Er zijn aanwijzingen dat korstmos voor het zenuwstelsel erg nuttig is, omdat het een kalmerende werking heeft.
6. Wondgenezing, ontstekingsremmende en hemostatische eigenschappen van korstmos worden gebruikt om rottende wonden, brandwonden, bevriezing, decubitus en zweren te spoelen. Bij bloedend tandvlees spoel je je mond met een afkooksel.
7. Korstmosremedies worden ook gebruikt om delicate problemen op te lossen - ze worden bijvoorbeeld gebruikt voor bacteriële cystitis in de vorm van douchen. En met aambeien kunt u baden of lotions maken - ook een goed effect wordt verkregen.
8. Naast puur medicinale eigenschappen, wordt parmelia ook gebruikt voor algemene versterkingsdoeleinden. Dankzij de preparaten die op basis daarvan zijn voorbereid, is het mogelijk om het lichaam van schadelijke microben te reinigen en te verzadigen met vitamines, waardoor de algehele weerstand van de persoon niet alleen tegen infecties, maar ook tegen niet-infectieuze pathologieën wordt verhoogd en het herstel wordt versneld.

Parmelia in de volksgeneeskunde

Kruidkundigen hebben al lang geleerd om verschillende inwendige ziekten te behandelen met behulp van korstmossen, voornamelijk het ademhalingssysteem: chronische hoest en tuberculose. Zo is de behandeling van tuberculose met parmelia een gangbare praktijk onder de bergbewoners van Kirgizië en Kazachstan, waarvoor ze een afkooksel maken met melk. De medicinale plant kalmeert de ontstoken slijmvliezen in de luchtwegen vrij goed.

Ziekten die verband houden met spijsverteringsstoornissen, zoals acute colitis, verschillende dyspepsie, darmaandoeningen, reageren ook op korstmosformuleringen die zijn bereid door traditionele genezers.

Van oudsher hebben de genezers paramelia voorgeschreven om de immuniteit van het lichaam tijdens de ziekte te behouden, ze behandelden etterende wonden, zweren en brandwonden met afkooksels. Historisch gezien is het zeker dat zelfs vóór de Oktoberrevolutie in de Oeral, onder de Kozakken, parmelia bekend stond als een medicijn dat het bloed veel sneller stopt dan op andere manieren. Tegenwoordig worden slecht genezende etterende wonden besmeurd met een speciale samenstelling - vaseline-pasta op basis daarvan.

Traditionele geneeskunde gebruikt korstmossen als afzonderlijke remedie, afzonderlijk of in combinatie met calendula, hysop en kaasjeskruid.Het verbetert de antibacteriële en antivirale eigenschappen.

Om alle medicinale stoffen van korstmos te behouden, is het noodzakelijk om de composities goed te bereiden. Dit betekent dat ze niet te lang en nog beter gekookt kunnen worden - alleen verwarmd in een waterbad, zodat de biologisch actieve componenten maximaal behouden blijven. Overgekookte fondsen kunnen geen kwaad, maar behandeling werkt ook niet.

Beginnen met de behandeling met korstmos, moet men onthouden: als een onafhankelijk medicijn kan het niet worden gebruikt, ondanks de vele nuttige helende eigenschappen. Het is beter om het alleen als onderdeel van complexe therapie te gebruiken, zorg ervoor dat u het met de arts coördineert.

In Japan, evenals in het vooruitstrevende beschaafde Europa (in landen als Frankrijk en Duitsland), worden gedroogde en poedervormige korstmossen aan het meel toegevoegd om te bakken, en ze worden ook tijdens het koken met vleesgerechten besprenkeld.

Parmelia heeft een bijzonderheid - het zwelt op in heet water en verandert na afkoeling in gelei, die wordt gebruikt om medicinale gelei te bereiden. Bitterheid kan worden onderbroken door vruchtensap. Met korstmospoeder maken ze zelfs marmelade en gelei van fruit of bessensap.

Met tuberculose

Dit is het recept dat veel wordt gebruikt door Kazachse en Kirgizische hooglanders. Giet 3 el in een pan met dikke bodem. droog gemalen grondstoffen van parmelia. Giet 0,5 liter melk in dezelfde pan. Breng aan de kook en zet, terwijl u het vuur lager zet, de compositie 15 minuten op laag vuur. Haal van het fornuis, laat afkoelen, zeef en neem driemaal daags een derde van een glas. Het helpt ook om hoest te verlichten bij verkoudheid, bronchitis, longontsteking.

Voor chronische hoest

Giet 1 el. gedroogde gemalen parmelia in een geëmailleerde kom, giet daar 1 liter water in en breng aan de kook. Zet het vuur dan zo laag mogelijk en laat 20 minuten koken. Zorg ervoor dat de vloeistof niet sterk kookt en niet kookt, omdat het wenselijk is om de oorspronkelijke hoeveelheid te behouden. Haal van het fornuis, zeef, laat afkoelen, giet in een glazen of porseleinen schaal en drink een derde van een glas een half uur voor ontbijt, lunch en diner. Ga door met de behandeling totdat de hoest volledig is verdwenen.

Voor kinderen van hoesten

De remedie voor hoesten bij baby's is niet bereid volgens het recept dat volwassenen doen. We moeten 1 el nemen. droge kruiden, giet 1 liter gekookt water en stuur de compositie een paar uur naar een waterbad. Haal van het vuur, zeef. Geef kinderen driemaal daags medicijnen voor een derde van een glas. Voor een betere opname van het product en een groter effect, drink een half uur voor de maaltijd. Bewaar het geneesmiddel in de koelkast en warm het op voor gebruik. Als u op deze manier een hoest behandelt, gaat deze sneller voorbij.

Als het kind na inname van de compositie plotseling uitslag op de huid heeft, moet de behandeling worden stopgezet. Het is mogelijk dat de baby allergisch is voor korstmos.

Voor de behandeling van wonden

Om te koken, 5 el. giet gedroogde gemalen korstmossen in een steelpan, giet er 0,5 l water bij en breng op hoog vuur aan de kook, laat het een beetje inkoken en kook vervolgens met goed genoeg boren voor ongeveer 20 minuten. Laat het dan staan ​​met gesloten deksel totdat het volledig is afgekoeld. Pas het nu alleen en gebruik het voor het wassen van complexe wonden, trofische zweren of maak lotions op basis van de samenstelling. Genees totdat de wond is genezen.

Voor grote wondoppervlakken is een verband met een in deze samenstelling gedrenkt verband nuttig.

Voor spijsverteringsproblemen

Om diarree, colitis of enterocolitis te genezen, moet je 3 theelepels bereiden. droge korstmosgrondstoffen. Giet ze in 300 ml vers gekookt water in een schaal, zet op het vuur en laat nog 10 minuten op laag vuur koken. Haal de compositie van het vuur en blijf 2 uur staan, en zeef dan. Klaar om te drinken 1 el. voor de maaltijd, 3-4 keer per dag.Bewaar het niet langer dan een paar dagen in de koelkast. U kunt de behandeling niet langer dan een maand voortzetten.

Van maagaandoeningen

Met maagzweren tijdens remissie, om verergering te voorkomen, kunt u korstmos-tinctuur drinken. Neem 3 theelepels. gehakte gedroogde korstmossen en meng het met 200 ml vers gekookt water. Dek af en laat 2 uur staan, filter dan en neem 1 eetl. Het is beter om 30 minuten voor de maaltijd te drinken, de duur van de cursus is minimaal 5 en maximaal 20 dagen. Door zijn geleiachtige consistentie herstelt tinctuur snel het slijmvlies en verbetert het de spijsvertering.

Wondpasta

Je hebt een paar lepels icoonolie nodig (geschilde vaseline), die moet worden gemengd met een heel fijn korstmospoeder. Voeg parmelia toe tot een mengsel is verkregen dat qua textuur vergelijkbaar is met dikke zure room. Breng de resulterende pasta 's nachts aan op etterende wonden, zweren en bedek vervolgens met een gaasdoek, dat is vastgemaakt met een verband. Voordat u de pasta aanbrengt, is een zweer of wond goed om te behandelen met een vloeibare samenstelling van parmelia - een afkooksel of infusie.

Siroop voor de maag

Deze tool is moeilijk te koken in verschillende fasen, maar het helpt het maagslijmvlies te herstellen met gastritis, maagzweer.

Giet een glas water bij kamertemperatuur met 15 g gedroogde korstmosgrondstof. Laat 10-15 minuten inwerken. Kook deze samenstelling vervolgens 2 minuten en laat 2 uur trekken. Zeef, zet de vloeistof opzij en giet de cake met een glas water. Herhaal de procedure: kook 2 minuten en sta 2 uur aan. Zeef opnieuw, combineer beide vloeistoffen en voeg 0,5 kg suiker en honing toe. Verwarm vervolgens de compositie in een waterbad, terwijl je mengt tot de honing volledig is opgelost met suiker.

Giet het eindproduct in een schone, droge glazen pot, dek af en zet in de koelkast. Gebruik na elke maaltijd 0,5 theelepel.

Soorten helende verbindingen

Medicinale formuleringen op basis van korstmos kunnen thuis onafhankelijk worden bereid. Het kunnen zowel tincturen, afkooksels en aftreksels, thee zijn. Bij het bereiden van zelfgemaakte medicijnen moet men er rekening mee houden dat parmelia vloeistoffen en dus ook de gerechten waarin de preparaten worden bereid, bruin-oranje kleurt. Het is gewassen, maar niet van alle oppervlakken en niet tot het einde. Daarom is het beter om die pan of die emmer te nemen, wat niet erg is als het van binnen donker wordt. Omdat geneesmiddelen op basis van parmelia een bittere smaak hebben, kunnen ze worden ingenomen, aangevuld met honing, suiker, jam. En bij de behandeling van hoest wordt honing ten zeerste aanbevolen.

Vergeet niet dat de middelen van Parmelia niet alleen therapeutisch kunnen zijn, maar ook een uitstekend profylactisch middel. Fans van een gezonde levensstijl nemen ze vaak op in hun dieet om de afweer van het lichaam te verbeteren.

Het gebruik van korstmosformuleringen wordt aanbevolen voor diegenen die het grootste deel van de dag in kamers met airconditioning doorbrengen, waarbij ze de slijmvliezen van de keel, bronchiën overdrogen. Dergelijke tools zijn nuttig voor sprekers, zangers, leraren - dat wil zeggen degenen wier werk verband houdt met de constante spanning van de stembanden. Parmelia wordt aanbevolen als de stem wordt verbroken.

Infusie

Voor het bereiden van de infusie heeft u 1 eetlepel nodig. giet korstmos met een kopje kokend water en blijf 2 uur aandringen. Verpak de schalen waarin de oplossing voor warmte is geïnfuseerd. Filter en drink met diarree gedurende 1 el. 30 minuten voor de maaltijd.

Tinctuur

100 g gedroogd korstmos giet 200 ml alcohol. Sta het medicijn een week lang toe in een glazen kom op een donkere plaats. Zeef en neem tijdens perioden waarin hoestbuien worden gekweld. De toelatingsnorm is 15 druppels.

Afkooksel

Afkooksel is de meest gebruikelijke doseringsvorm voor het gebruik van korstmossen. Ze worden zowel in water als in melk bereid.

In melk. We moeten 6 el nemen. rauwe korstmossen, giet ze 1 liter melk. Roer het mengsel 20 tot 25 minuten in een waterbad.Strain - en het medicijn is klaar voor gebruik. Het wordt aanbevolen om het 20 minuten voor de maaltijd in een derde glas te drinken. Vergemakkelijkt hoesten, zelfs bij tuberculose.

Op het water. 1 eetl giet korstmos in kokend water en stuur het naar een waterbad. Terwijl het kookt, 5 minuten vasthouden en van het vuur halen. Sta op samenstelling 1-2 uur. Zeef, drink met honing. Bewaar de bouillon in de koelkast, maar lichtjes warm voor gebruik. Te behandelen voor minimaal een maand.

Thee

Als een ernstige ziekte niet wordt gediagnosticeerd en een verkoudheid mild is, zal thee op basis van korstmos helpen. 1 theelepel nodig. giet parmelia met een kopje gekookt water en laat ongeveer een half uur sudderen in een waterbad. Thee drinken wordt aanbevolen voor het slapengaan, vermengd met honing.

Contra-indicaties

Parmelia is een volkomen onschadelijk en niet-giftig medicijn. Het kan zelfs worden gebruikt voor kinderen na 6 jaar - het is waar, bereid op een manier die acceptabel is voor het kind. In dit geval moet de norm van het medicijn worden berekend op basis van het feit dat een dosis voor volwassenen van 1 el. vervangen door 1 theelepel Voor kinderen onder de 6 jaar wordt korstmos niet voorgeschreven.

Allergische reacties daarop zijn uiterst zeldzaam en manifesteren zich door uitslag in de vorm van urticaria en jeuk aan de huid. Als dergelijke symptomen worden gedetecteerd, heeft de patiënt een individuele intolerantie voor parmelia. Ontvangst van fondsen op basis daarvan moet worden gestopt en de symptomen zullen snel verdwijnen.

Patiënten met hypertensie moeten extra voorzichtig zijn bij het gebruik van geneesmiddelen uit korstmos. Verplicht overleg met uw arts.

Aangezien de effecten van parmelia op de gezondheid en ontwikkeling van het ongeboren kind nog niet zijn onderzocht, mag het niet worden gebruikt door zwangere en zogende moeders.

We moeten de regel onthouden: voordat u een onafhankelijke beslissing neemt over het begin van de behandeling met geneesmiddelen van een bepaalde medicinale plant, moet u altijd een arts raadplegen. Dit geldt ook voor parmelia.

Foto van Parmelia