Maïspap: gezondheidsvoordelen en nadelen

Maïspap is een lekker en gezond gerecht. Het wordt bereid uit granen verkregen door maïskorrels te malen. Hierdoor bevat het afgewerkte gerecht bijna dezelfde vitamines en mineralen als het graan zelf. Dit zijn nicotinezuur, vitamine A en E, zink en fosfor, aminozuren, vezels en nog veel meer. Voor degenen die hun voeding volgen, is het belangrijk dat maisgrutten tot de categorie volle granen behoren, omdat de deeltjes de overblijfselen bevatten van de schelpen van graan en de kiem. Daarom biedt het maximaal voordeel.

Samenstelling en caloriegehalte

Maïskorrel zelf bevat slechts 97 kcal per 100 g. In maïspap, afhankelijk van de bereidingswijze (inclusief het toevoegen van melk en boter), zijn er veel meer calorieën - in het bereik van 337-350 kcal per 100 g. dat het product niet volledig wordt opgenomen, is het werkelijke caloriegehalte van pap gekookt op water veel lager - tot 100 kcal per 100 g.

Maisgrutten kunnen, afhankelijk van de eigenschappen van grondstoffen, tot 70% koolhydraten en tot 20% eiwitten bevatten, en de rest zijn vetten, vitamines en mineralen. Het is de moeite waard om de samenstelling van maïsgrutten in meer detail te bekijken:

1. Plantaardige en voedingsvezels.
2. Aminozuren.
3. B-vitamines, waaronder pyridoxine, pantotheenzuur, thiamine. Ze vervullen een belangrijke functie: ze ondersteunen de werking van het centrale zenuwstelsel, zorgen voor verteringsprocessen en de omzetting van voedingsstoffen in energie. Deze vitamines zijn nodig om het metabolisme te normaliseren, ook op cellulair niveau. Bovendien worden deze stoffen terecht schoonheidsvitaminen genoemd.
4. Vitamine E (tocoferol). Deze stof is een van de krachtigste antioxidanten. Het vertraagt ​​niet alleen het verouderingsproces, maar heeft ook een ontstekingsremmende werking, verbetert de cognitieve functie en heeft een gunstig effect op de toestand van bloedvaten. Ook is de vitamine nuttig voor het voortplantingssysteem - zowel mannelijk als vrouwelijk.
5. Fosfor Deze stof stimuleert metabole processen, verbetert de hersenfunctie en is verantwoordelijk voor de normale spierspanning en botsterkte. Dit is de reden waarom maïspap vaak wordt aanbevolen voor oudere mensen.
6. Magnesium Het element is nodig voor de normale werking van het centrale zenuwstelsel en helpt ook de cardiovasculaire activiteit te verbeteren. Onder de omstandigheden van chronische stress waarin een moderne persoon leeft, kan van magnesium niet worden afgezien, omdat het de negatieve effecten ervan helpt verzachten.
7. IJzer De waarde van dit element is moeilijk te overschatten. Het beïnvloedt rechtstreeks het hemoglobinegehalte in het bloed, en dat beïnvloedt op zijn beurt de toestand van de bloedsomloop en bepaalt de transportfunctie.
8. Koper. Samen met ijzer zorgt dit sporenelement voor de synthese van hemoglobine. Bovendien heeft het een antiseptisch effect en is het ook verantwoordelijk voor de elasticiteit en jeugdigheid van de huid, omdat de productie van collageen er grotendeels van afhangt.
9. Zink werkt ontstekingsremmend. Het is ook belangrijk voor een gezonde huid, haren en nagels. Dit element is ook betrokken bij het voortplantingssysteem.

Interessant is dat vitamines voornamelijk geconcentreerd zijn in de kiem van het graan. Bij de verwerking van granen blijven ze behouden - in tegenstelling tot andere producten die zijn verkregen uit maïs.

Er moet ook worden opgemerkt dat maïsgrutten weinig lysine bevatten - een essentieel aminozuur dat belangrijk is voor de gezondheid. Maar er zitten nog veel andere nuttige aminozuren in - tryptofaan. Daarom wordt het vaak aangeraden om maisgrutten te mengen met peulvruchten, omdat ze daarentegen weinig tryptofaan en veel lysine bevatten.

Wat is handig maïspap

Algemeen voordeel

Dit gerecht is handig omdat het de hele dag energie geeft, zonder te worden afgeschrikt in de vorm van vetten. Het normaliseert de werking van de darmen, bij zeldzaam gebruik, elimineert obstipatie, helpt toxines te verwijderen, verlaagt cholesterol, heeft een gunstig effect op de conditie van de lever, versterkt de natuurlijke immuniteit en onderhoudt de gezondheid van het cardiovasculaire systeem.

Natuurlijk is alles goed met mate. Voor volwassen mannen en vrouwen wordt de norm berekend in termen van droog product van 50-70 g granen (bovendien is het raadzaam pap te eten voor ontbijt of lunch, dat wil zeggen 's morgens). Alleen dan is het nuttig. Tegelijkertijd wordt aangenomen dat pap gekookt in magere melk meer goed doet dan gekookt op water, omdat het gerecht in dit geval meer voedingsstoffen en vitamines zal bevatten, die ook beter worden opgenomen.

Voor vrouwen

Voor de eerlijke seks is maïspap goed omdat het vitamine E bevat, nuttig voor het voortplantingssysteem. Dit gerecht moet ook worden geconsumeerd door degenen die proberen af ​​te vallen of gewoon de figuur volgen.

Ten slotte is pap van granen een gerecht dat niet alleen belangrijk is voor de gezondheid, maar ook voor schoonheid. Het bevat zink, dat haar en nagels versterkt, evenals antioxidanten die de huid soepel maken.

Voor mannen

Voor het sterkere geslacht is dit gerecht nuttig vanwege het hoge zinkgehalte, dat ontstekingsremmende eigenschappen heeft en een gunstig effect heeft op het voortplantingssysteem. Het eten van maïspap is ook de moeite waard om prostatitis te voorkomen.

Bovendien lijden vertegenwoordigers van het sterkere geslacht, zoals bekend, vanwege fysiologische kenmerken vaak aan hart- en vaatziekten. Maisgrutten bevatten fosfatiden - stoffen die behoren tot de categorie van complexe lipiden. Ze nemen deel aan het cholesterolmetabolisme, dat wil zeggen, ze helpen de wanden van bloedvaten te ontdoen van opgehoopt slecht cholesterol, wat de vorming van bloedstolsels voorkomt. Natuurlijk worden meer fosfatiden aangetroffen in maïsolie, maar ze worden ook aangetroffen in granen, waardoor het mogelijk is om gerechten ervan te beschouwen als een profylactisch middel voor ziekten van het cardiovasculaire systeem.

Tijdens zwangerschap

Voor de toekomstige moeder is foliumzuur het belangrijkste element. Het is noodzakelijk voor de goede ontwikkeling van de foetus, de vorming van het zenuwstelsel van het kind. Het ontbreken ervan kan tot verschillende pathologieën leiden, evenals tot het feit dat de baby met een verminderd gewicht wordt geboren. Ja, en in de zeer toekomstige moeder leidt een gebrek aan foliumzuur tot verhoogde toxicose en verschillende gezondheidsproblemen. Daarom is het in de voeding tijdens de zwangerschap de moeite waard om maïspap op te nemen, dat in grote hoeveelheden dit zuur en B-vitamines bevat, evenals fosfor, zink en een aantal andere noodzakelijke stoffen. Bovendien is zo'n pap een caloriearm product.

Er moet echter worden opgemerkt dat maïspap niet mag worden gegeten door mensen met verhoogde bloedstolling. Tijdens de zwangerschap neemt de coagulabiliteit vaak toe, dus u moet eerst tests doen en een arts raadplegen.

Er moet aan worden herinnerd dat er bepaalde normen zijn voor het gebruik van dit product. Tijdens de zwangerschap is dit 60 g droge granen per dag, dat wil zeggen iets meer dan 1/4 kopje.

Bij borstvoeding

Tijdens het geven van borstvoeding is maïspap nuttig vanwege het hoge gehalte aan vitamines en mineralen. Tegelijkertijd veroorzaakt het geen winderigheid en verhoogde gasvorming, omdat het geen gluten bevat, dus de baby zal zich ook redelijk op zijn gemak voelen. En een jonge moeder, die caloriearme pap gebruikt, kan tijdens de zwangerschap afvallen.

De voordelen van maïspap voor een kind

Lange tijd hadden kinderartsen geen mening over maïspap. Toen echter bleek dat deze granen geen gluten bevatten, begonnen veel artsen hem aan te bevelen als een van de eerste granen.

Maïspap is goed omdat het de spijsvertering normaliseert, een opgeblazen gevoel en winderigheid elimineert en obstipatie voorkomt, wat vaak voorkomt bij baby's (en vooral degenen die borstvoeding krijgen). Tegelijkertijd bevat pap alle vitamines en mineralen die een kind nodig heeft voor een normale ontwikkeling. Het heeft een aangename smaak en naarmate de baby groeit, kan het worden gemengd met groenten en fruit die in het aanvullende voedsel worden geïntroduceerd. Het wordt ook aanbevolen om letterlijk 0,5 theelepel aan het gerecht toe te voegen. boter.

Op welke leeftijd kan ik geven

Baby's die borstvoeding krijgen, krijgen al 4-5 maanden maïspap. Degenen die op de HB zitten, zo'n kunstaas wordt later toegediend - na 6-8 maanden. Maar u moet altijd eerst een kinderarts raadplegen.

Je moet je ook houden aan medische normen. Kinderen onder de 3 jaar kunnen pap krijgen in een hoeveelheid van 15-20 g in termen van droog product.

Hoe maïspap voor een kind te koken

Borsten koken pap niet van granen, maar van meel, omdat het beter wordt opgenomen door het spijsverteringsstelsel van de baby. 2 eetlepels worden in een glas water genomen. bloem, een theelepel suiker, zout op de punt van een mes. Water wordt in een pan gegoten, aan de kook gebracht, giet bloem, suiker, zout en kook, roer met een garde, 3-4 minuten. Voeg aan het einde van het koken olie toe. Baby's die borstvoeding krijgen, kunnen een vergelijkbare pap bereiden op basis van hun vertrouwde mengsel.

Kinderen ouder dan een jaar koken maïspap met groenten of fruit, meestal in gewone melk. Recepten:

1. Maïspap met gedroogde vruchten. Neem 2-3 el op een glas melk of dezelfde hoeveelheid koud water. fijngemalen maisgrutten en een klein stukje boter. In de zomer kunt u vers fruit toevoegen, in de winter bananen, rozijnen, gedroogde abrikozen. Gedroogd fruit wordt voorgewassen en in heet water geweekt en vervolgens gehakt. Giet grutten in een pan en giet kokende melk of water, zet op laag vuur gedurende 15-20 minuten, meng regelmatig. Voeg vervolgens stukjes fruit toe, haal van het vuur, wikkel een pan met een handdoek en sta nog een beetje op.
2. Maïspap met groenten. De verhoudingen zijn hetzelfde als hierboven aangegeven. Maar als extra ingrediënt wordt aanbevolen om wortels of pompoen toe te voegen. Ze worden in kleine blokjes gesneden, uitgespreid op een verwarmde koekenpan zonder olie en besprenkeld met suiker. Schakel het vuur uit nadat de groenten sap zijn begonnen. Deze dressing wordt aan het begin van de bereiding van pap aan de ontbijtgranen toegevoegd.

Het wordt aanbevolen om het gerecht met boter te serveren, zodat het beter wordt opgenomen.

Is maïspap goed voor gewichtsverlies?

Op het eerste gezicht lijkt het erop dat maïspap een calorierijk product is, dus het is niet geschikt voor dieetvoeding. In feite is dit niet zo, maïspap is een van de beste gerechten voor effectief gewichtsverlies, wat een stabiel effect geeft. De stoffen in deze granen voorkomen fermentatie in de darm en normaliseren het vetmetabolisme. Aangezien eiwitten niet volledig worden opgenomen, zal het werkelijke caloriegehalte lager zijn dan 330-350 kcal per 100 g. Als u maïspap in water kookt en zonder toevoeging van boter of rozijnen, zal het caloriegehalte slechts 70-80 kcal per hoeveelheid product.

Zoals al opgemerkt, is het het beste om 's ochtends maïspap te eten. Maar over het algemeen kan het tijdens de lunch worden gegeten - op dit moment zal het ook goed worden verteerd. De daarin aanwezige plantvezels zijn ballaststoffen. Door hun aanwezigheid duurt het verteringsproces lang genoeg. Dit geeft een langdurig gevoel van verzadiging. Bovendien kunt u met de samenstelling van maïspap slechte cholesterol en vetafzettingen verwijderen.

Monodieet op basis van maïspap is populair. Voordat je het probeert, moet je een voedingsdeskundige raadplegen. Monodieet op maïspap, gekookt op water en zonder suiker, is ontworpen voor 4 dagen. Gedurende deze tijd kunt u 3-5 kg ​​afvallen, zonder schade aan de gezondheid en zonder honger te voelen. Het is duidelijk dat als het dieet wordt gecombineerd met fysieke activiteit, de effectiviteit hoger zal zijn.

Maïspap in de geneeskunde

Hoewel maïspap over het algemeen goed is voor de gezondheid, kan het bij bepaalde ziekten gecontra-indiceerd zijn. In elk geval moet u uw arts raadplegen voordat u dit gerecht in uw dieet opneemt.

Met diabetes

Voor diabetici speelt de glycemische index (hierna GI) een belangrijke rol. Voedingsmiddelen met een GI onder de 40 worden in dit opzicht als absoluut veilig beschouwd, ze gebruiken voorzichtig gerechten met een GI in het bereik van 40-70 eenheden. Bovendien is de graankorrel verkregen uit plantaardige (suiker) variëteiten, GI is vrij hoog - vaak zelfs boven de 70 (het hangt af van de variëteit). Maar het feit is dat het graan beduidend minder koolhydraten bevat dan maïsgrutten, omdat er andere rassen worden verbouwd. En uiteindelijk is de graangewaspap 35-40, afhankelijk van het specifieke type graan en de bereidingsmethoden.

Als u kleine hoeveelheden maïspap met diabetes mellitus type 2 gebruikt, waardoor de glycemische index wordt verlaagd met een eiwitcomponent (bijvoorbeeld gekookte kippenborst of magere kwark), dan heeft dit gerecht alleen maar voordelen. Er zijn onderzoeken die bewijzen dat de stoffen waaruit dit graan bestaat, de bloedsuikerspiegel kunnen verlagen. Maar wat in ieder geval niet kan worden gedaan, is het vervangen van granen van volkoren granen door granen, omdat hun GI veel hoger is.

De volgende regels moeten in acht worden genomen:

• kook pap alleen in water;
• verminder de hoeveelheid plantaardige olie tot een minimum zodat de GI niet toeneemt;
• gebruik alleen magere kwark als additief;
• eet pap met wortels, selderij en kruiden, dus het zal meer voordelen opleveren.

Overschrijd in geen geval de hoeveelheid medische pap die door medische normen wordt aanbevolen - niet meer dan 120–180 g Dit is een redelijk bevredigend gerecht, vooral in combinatie met groenten. Je kunt het meerdere keren per week in het dieet opnemen.

Met pancreatitis

Ondanks alle nuttige eigenschappen kan maïspap bij pancreatitis niet worden gegeten. Dit geldt voor zowel acute als chronische vormen van de ziekte. Met verergering van alle granen kan alleen havermout zijn, en in de remissie fase zijn producten nodig die de alvleesklier niet stimuleren. Anders wordt de toestand alleen maar erger.

Met gastritis

Bij acute gastritis is maïspap gecontra-indiceerd. In de chronische vorm in remissie is het noodzakelijk om de behandelende arts te raadplegen over de introductie in het dieet en mogelijke beperkingen.

Maar zelfs als de specialist u toestaat om maïspap in het dieet op te nemen, moet u voorzichtig zijn. Eet het vooral 's nachts niet, want in dit geval kunt u last krijgen van brandend maagzuur, een zwaar gevoel in de maag en maag. Dit kan een nieuwe verergering veroorzaken of een goede nachtrust voorkomen.

Voor de darmen

Als er geen ernstige pathologieën zoals maagzweer zijn, kan maïspap worden gegeten. Het wordt beschouwd als een uitstekende reiniger die gifstoffen uit het lichaam verwijdert. Zelfs als de croupe lang gekookt is, blijven er vrij stijve deeltjes in zitten, die helpen om alles wat overbodig is te verwijderen.

Om de voordelen van maispap te maximaliseren, moet u het juiste product kiezen. In winkels zijn er granen met verschillende graden van vermaling - fijn, medium en groot. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, wordt een grof gemalen product als gunstiger voor de darm beschouwd omdat het meer voedingsvezels bevat.

Voor de darmgezondheid wordt aanbevolen om 2-3 keer per week maïspap in het menu op te nemen. Tegelijkertijd kun je het koken met verschillende toevoegingen van groenten en zachte kaas, maar niet met traditionele ingrediënten zoals gebakken uien en zeer zoute fetakaas, omdat ze de darmen kunnen beschadigen.

Voor constipatie

Maïsgrutten bevatten veel vezels. Hierdoor kunt u de spijsvertering normaliseren, vooral omdat in dit product voedingsvezels worden gecombineerd met zetmeel, wat een mildere reiniging garandeert. Bovendien stopt een dergelijke pap vanwege zijn unieke samenstelling de fermentatieprocessen en normaliseert het de stofwisseling. Dit alles maakt haar een uitstekend profylactisch middel tegen obstipatie. Het kan ook worden gebruikt als ze onregelmatig van aard zijn. Maar als constipatie chronisch wordt, moeten er radicalere maatregelen worden genomen.

Om kroep het gewenste effect met obstipatie te geven, worden bepaalde regels in acht genomen:

1. Medium of grove korrels worden genomen en zorgvuldig gekookt zodat er geen gasvorming is.
2. Pap wordt uitsluitend op water bereid, volle melk draagt ​​bij aan obstipatie.
3. Aan de afgewerkte pap wordt plantaardige olie toegevoegd, geen boter, het beste van alles - olijfolie of lijnzaad.

Ze eten zo'n pap als ontbijt en drinken niets. Slechts binnen een uur kun je een glas kruidenthee of sap drinken.

Met jicht

Deze ziekte is grotendeels niet alleen te wijten aan de ophoping van urinezuur, maar ook aan een toename van de concentratie glutamine. Tegelijkertijd bevatten maisgrutten veel glutaminezuur. Het is zelfs nuttig voor gezonde mensen, omdat het geheugen en cognitieve functies verbetert. Maar met jicht zullen maïsgrutten juist vanwege de aanwezigheid van dit bestanddeel van het dieet moeten worden uitgesloten.

Met colitis

Deze pathologie is een inflammatoire darmaandoening. Omdat het wordt aanbevolen dat voedingsmiddelen die de darmen niet irriteren en de beweeglijkheid vergroten, is het beter om maïspap te weigeren.

Met aambeien

Bij deze ziekte is het erg belangrijk om constipatie te voorkomen. Daarom moet de voeding gevarieerd en uitgebalanceerd zijn wat betreft de combinatie van vetten, eiwitten, koolhydraten, mineralen en vitamines. Maïspap is slechts een onderdeel van zo'n uitgebalanceerd dieet. Het bevat veel magnesium en kalium, wat de darmmotiliteit verhoogt en de oorzaak van aambeien wegneemt. Het is ook nuttig omdat het veel ijzer bevat, wat bloedarmoede voorkomt, en dit is erg belangrijk, omdat aambeien vaak gepaard gaan met deze pathologie.

Om het maximale uit maïspap te halen, is het in dit geval de moeite waard om grove korrels te nemen en een gerecht met vezelrijke groenten te serveren.

Met cholecystitis

In de acute fase van cholecystitis zijn bijna alle granen, behalve haver, verboden. In het stadium van remissie breidt het menu uit, maar het wordt niet aanbevolen om maïspap te eten, omdat bij dergelijke overtredingen dit product minder door het lichaam wordt opgenomen.

Schade en contra-indicaties

Ondanks alle bovengenoemde gunstige eigenschappen, kan maïspap in sommige gevallen schadelijk zijn. Het is gecontra-indiceerd:

1. Bij acute vormen van gastro-intestinale pathologie, waaronder gastritis, colitis, maagzweren, pancreatitis.
2. Verhoogde bloedstolling, evenals de aanwezigheid van verschillende vasculaire problemen, beladen met trombose.
3. Chronische obstipatie.
4. Dystrofie en anorexia (aangezien dit een extreem caloriearme graansoort is vergeleken met zelfs boekweit).

Als er niet eens een gediagnosticeerde ziekte van het spijsverteringskanaal is, maar er is een verhoogde zuurgraad van het maagsap, gebruik dit product dan voorzichtig.

Kan er een allergie zijn voor maïspap

Maïsgrutten bevatten geen gluten (een eiwit dat in bijna alle granen wordt aangetroffen), dus pap dat daaruit is bereid, kan worden opgenomen in het dieet van mensen met coeliakie, dat wil zeggen glutenintolerantie. Gluten wordt soms een allergeen genoemd. Maar in deze situatie zou het juister zijn om specifiek te praten over intolerantie, vergezeld van spijsverteringsstoornissen.

In sommige gevallen kunnen maïsgrutten voedselallergieën veroorzaken, dus artsen zijn van mening dat kinderen jonger dan 6 maanden het niet mogen geven.

Hoe maïspap te koken: recepten

Er zijn verschillende manieren om pap te maken - in water of melk, met gedroogd fruit, kaas, groenten. Hieronder worden de basisopties beschouwd.

Op het water

Voor 150-200 g granen van elke maalgraad heb je 2–2,5 glazen water nodig (de hoeveelheid kan vooral worden gewijzigd om de verhouding te behouden - 1: 2,5), 30 g boter, zout naar smaak. Kroep wordt gezeefd door een zeef en grondig gewassen onder een kraan. Tegelijkertijd wordt een dikwandige pan met water in brand gestoken, aan de kook gebracht, de ontbijtgranen gegoten en de resulterende massa periodiek gemengd tot het weer kookt. Verlaag vervolgens het vuur tot een minimum, voeg zout toe en dek stevig af met een deksel. Kook de pap nog minimaal 25-30 minuten. Roer constant, want pap verbrandt snel. Boter wordt toegevoegd aan de afgewerkte pap.

Als er verschillende additieven zijn gepland - tomaten, kaas, paprika's - worden ze onmiddellijk geplaatst nadat de pap van het vuur is gehaald en staan ​​ze er nog eens 5-10 minuten op.

In melk

Om melkpap te koken, moet je voor 1 kopje voorgewassen granen 0,6 l water, 2 kopjes melk, 30 g boter, suiker naar smaak en een beetje zout nemen.

Giet water in een dikwandige pan, voeg zout toe, breng aan de kook en giet dan eerder gewassen granen uit. Kook pap ongeveer 15 minuten op laag vuur onder voortdurend roeren. Terwijl het water is verdampt, wordt melk apart aan de kook gebracht en onmiddellijk in pap gegoten. Daarna worden er suiker, zout en stukjes boter aan toegevoegd.

In een slowcooker

De verhoudingen voor het koken in een slowcooker zijn enigszins anders - hier nemen ze 2,5 glazen water per 200 g graan, dat ook voorgewassen is. Giet de granen in de multikoker, voeg boter en zout toe, vul met water, sluit het deksel. Kook met de modus bedoeld voor het koken van boekweit. De timer geeft aan dat het gerecht klaar is. Fans van dikkere pap kunnen het nog 15-20 minuten in de verwarmingsmodus houden.

Kunnen honden maïspap geven

Deze pap wordt om verschillende redenen niet tegelijkertijd aan honden gegeven.

1. Ten eerste is dit een caloriearm product - het huisdier krijgt er snel genoeg van, maar het is onwaarschijnlijk dat het effect lang aanhoudt.
2. Ten tweede bevat het niet alle stoffen die honden nodig hebben, in het geval van dieren is het een "dummy".
3. Ten derde wordt maïspap slecht verteerd door honden (de granen van dit graan worden trouwens vaak helemaal niet verteerd), het beweegt langzaam langs het maagdarmkanaal. Als uw huisdier al spijsverteringsproblemen heeft, zal dit de situatie verergeren. In bijzonder ernstige gevallen kan dit zelfs zo'n gevaarlijke pathologie veroorzaken als darminversie.

Interessante feiten over maïs

Maïs is een van de meest interessante granen en trouwens de enige waarvan het thuisland Amerika is. Daar begonnen ze het meer dan 5000 jaar geleden te kweken! Uit archeologische opgravingen blijkt echter dat het in die tijd een plant was met zeer kleine oren, tot wel 5-7 cm lang. Bovendien is de herkomst niet opgehelderd, omdat in de natuur geen wilde maïs is aangetroffen. Bovendien kunnen moderne variëteiten in principe niet wild worden, omdat hun granen niet afbrokkelen om zaailingen te geven.

Veel granen worden bereid uit maïsgrutten. Het grove maalproduct bestaat voornamelijk uit verschillende granen, waaronder mamalygu, dat zo dicht is dat het als brood kan worden gesneden. Het heeft geen uitgesproken smaak en kan worden geserveerd met gezouten kaas, tomaten, kruiden.

En granen en sticks worden gemaakt van maïsgrutten. Hoewel ze niet schadelijk zijn, zijn ze ook niet nuttig, omdat tijdens de bereiding de zaden met vitamines en mineralen worden verwijderd.

Foto van maïspap