Hemophilus: geneeskrachtige eigenschappen en contra-indicaties

In de zomermaanden vindt u in de velden en bosopeningen gras met donkerrode donzige kegels, die elk boeket goed aanvullen. Dit is een bloedspuwing, een medicinale plant die bekend staat om zijn helende eigenschappen. De moderne geneeskunde gebruikt dikke wortelstokken en wortels die eruit voortkomen. Genezers van verschillende landen nemen alle delen van deze vaste plant voor de bereiding van drankjes.

Chemische samenstelling

Wortelstokken van planten zijn rijk aan heilzame stoffen. Ze bevatten ongeveer 23% tannines, die adstringerende en coagulerende eigenschappen hebben. In de wortelpulp van 30% zetmeel, veel etherische olie zitten natuurlijke kleurstoffen, organische zuren (ellagic, ascorbic, gallic), natuurlijke pigmentkleurstoffen. De plant heeft saponinen - organische glycosiden die geen stikstof bevatten en oppervlakte-actieve eigenschappen hebben, sterolen. De hemophilus bevat tientallen nuttige sporenelementen en macrocellen die door het menselijk lichaam worden opgenomen (mg / g):

• aluminium (0,31);
• barium (5,70);
• boor (2.01);
• vanadium (0,12);
• ijzer (0,40);
• jodium (0,10);
• calcium (23,20);
• kobalt (0,04);
• kalium (5,80);
• magnesium (2,90);
• mangaan (0,47);
• koper (0,59);
• nikkel (1,15);
• lood (0, 06);
• selenium (1,39);
• strontium (6.14);
• chroom (0,03);
• zink (1,02).

Het vermogen om selenium, strontium, nikkel en barium in hoge concentraties op te hopen, maakt de medicinale bloeding tot een unieke plant onder andere kruidachtige soorten.

Hoe het eruit ziet en waar het groeit

Medicinale bloedspuwing wordt ook klier of apotheek genoemd. In het Latijn wordt de plant Sanguisorba officinalis genoemd, wat de helende eigenschappen weerspiegelt. Sanguis wordt vertaald als "bloed", sorbere - als "absorptie", "sorptie", "slurp".

Het geslacht van bloedingen behoort tot de roze familie. In het Russisch heeft gras verschillende namen, waarvan er vele honderden en duizenden jaren geleden verschenen. In de Russische regio's wordt de plant een dij, lenteguldenroede, roodharige, lijsterbes, zwartkop, bloedzuiger, sabine en nog eens twintig woorden genoemd.

De medicinale hemophilus heeft een horizontale, dikke, houtachtige wortelstok van ongeveer 12 cm lang, waarvan de vezelige, dunne zijwortels afwijken. Hun lengte bereikt enkele centimeters. Omhoog vanaf de wortelstok gelaagd, bedekt met houtachtige schors. Er groeit een stengel uit.

De stengel is meestal enkelvoudig, rechtopstaand, met gras begroeid, kaal, met verticale "ribben". Het binnenste deel van de stengel is hol, buisvormig. In het midden en het bovenste deel vertakt zich in verschillende extra stelen. De medicinale hemophilus groeit in hoogte tot 35–100 cm.

In de regio van de basale kelk groeien lange bladeren (van 7 tot 25 stuks). Ze hebben in het voorjaar een felgroene kleur, maar in de zomer drogen ze op en worden ze bruin. In het middelste en bovenste deel van de stengel gooit de hemophilus langwerpige, langwerpige, ronde (eivormige) bladeren uit, 7-11 stukjes op één bladsteel. Ze hebben een dichte donkergroene kleur aan de bovenkant en een dof blauwachtige - aan de onderkant. De getande randen van de bladeren zien eruit als een zaagblad.

De medicinale bloedspuwing begint halverwege de zomer te bloeien en eindigt in augustus.Datums en duur zijn afhankelijk van het groeigebied: in de hooglanden begint de bloei later en eindigt eerder dan op de vlakten. De bloemen van de plant zijn bijzonder, ze lijken op geen enkele manier op een roos, hoewel Sanguisorba tot de overeenkomstige familie behoort. Dit zijn donkerrode, donkerpaarse kegels aan de uiteinden van lange bloemstelen. Stelen zijn vaak langwerpig, bij sommige soorten worden aarvormige bloeiwijzen gevormd.

De kegels bestaan ​​uit veel kleine bloemen van 1 tot 3 cm lang, de bloemen zijn samengesteld uit vier kelkblaadjes en hetzelfde aantal meeldraden, en er zijn geen kroonblaadjes. De eierstok wordt gevormd aan de onderkant van de stamper.

De vruchten van de plant zijn ronde bruine "noten" van 2,5-3,5 mm lang. Ze rijpen eind augustus - begin september volledig.

Waar groeit
Het bereik van de bloedspuwing is uitgebreid. De plant is wijdverspreid in heel Europa, in de gematigde zone van Azië, in de bos- en bos-steppegebieden van Noord-Amerika. Voor comfortabele groei heeft de hemofobie bosopeningen en randen, struiken, droge gronden en uiterwaarden nodig. De plant voelt goed aan op de natte oevers van rivieren, bronnen en moerassen. Maar in de woestijngebieden overleeft het niet.

Hemofilie komt voor in bijna alle delen van Europees Rusland. De plant is te zien in de gematigde zone van Siberië en Primorye, in bossen en op met gras begroeide hellingen van de bergen van de Kaukasus.

Soorten

12 soorten Sanguisorba groeien in de natuur. De structuur van het wortelsysteem en het grondgedeelte zijn ongeveer hetzelfde. Maar het uiterlijk en de grootte van de bladeren, evenals het type, de vorm, de lengte en de kleur van de bloeiwijzen variëren enorm. De meest voorkomende soorten in het wild groeiende bloedspuwing zijn:

• klier;
• alpine:
• Sith;
• Canadees
• kleinbloemig;
• dunbladig;
• Khakusan;
• prachtig;
• dom.

Klierbloeding is wijdverbreid in de regio's in het Verre Oosten. Het wordt gekenmerkt door roodachtige, "roestige" beharing, maar verder volledig identiek aan het medicijn.

Khakusan is wijdverbreid in de Japanse archipel, in bergachtige gebieden en langs rivieroevers. De struik wordt 80 cm, geeft een zeer weelderige, mooie bloeiwijze. Midden in de bloei vallen de pluimen onder hun eigen gewicht. De bladeren van de Khasuan-bloeding zijn breed, de bloeiwijzen zijn felroze, bedekt met lange, rechtopstaande donzige meeldraden.

Alpine wordt gevonden in de hoge weiden van Mongolië, Centraal-Azië en Siberië (westelijk, oostelijk Sayan-gebergte). Deze variëteit heeft lange, hangende bloeiwijzen met een groenachtige, geelachtig groene kleur, soms met een roodachtige kleur op de uiteinden van de kelkblaadjes. De struik groeit tot een hoogte van 45-80 cm De bladeren van de alpenbloeding groeien lang, aan het begin van de bloei is hun lengte niet groter dan 2,5-3 cm, per maand worden ze verlengd tot 7-8 cm.

Sikhtinskaya wordt gevonden in alpenweiden van het Verre Oosten. Deze bloeding lijkt op een alpenbloeding, maar groeit tot een hoogte van 1,5 m. De bloeiwijzen van deze soort zijn groenachtig wit, groot, tot 12 cm lang en tot 2 cm in volume. Aan het einde van de bloei worden de pluimen groter en verwelken ze.

Canadese Hemophilus groeit tot 2 m. Het komt voor in vochtige open plekken, vochtige weiden van het Noord-Amerikaanse continent. Dit is een prachtige plant met rechtopstaande, sterke stelen en grote witte bloeiwijzen.

De doffe aambei groeit in de bergachtige streken van Japan. Het groeit tot 1 m en bloeit met felroze bloeiwijzen. Een soort domme bloeding is de Alba-variëteit, die lange sneeuwwitte bloeiwijzen geeft.

Kleinbloemig wordt gedistribueerd in Japan, Noordoost-China en het Russische Verre Oosten, voornamelijk in vochtige rivierdalen. Deze soort heeft smalle, lange bladeren van 6–10 cm breed Tijdens de bloei is de plant bedekt met een groot aantal lange witte bloeiwijzen. De pluimlengte bedraagt ​​7 cm of meer. De hoogte van de struik is gemiddeld 100 cm.

Dunbladig is een hybride die verschijnt tijdens overbestuiving van kleinbloemige en medicinale soorten. De plant wordt 180 cm hoog. Tijdens de bloei is de struik bedekt met weelderige, langwerpige pluimen van roze kleur.Het onderscheidt zich niet altijd als een aparte soort, maar de hybride werd onder zijn eigen naam opgenomen in de Flora van de USSR-directory.

De prachtige hemorragie is een inwoner van het Russische Verre Oosten. Deze soort groeit op rotsen, inheems in inheemse kalksteen. Vergeleken met de hygrofiele 'verwanten' is deze bloeding niet hoog, de struik strekt zich zelden meer dan 30-50 cm uit De bladeren van de plant zijn groenachtig, blauwachtig. Tijdens overvloedige bloei is de struik dicht bedekt met pluizige, ruige pluimen van roze kleur.

Verzameling en opslag

In het wild groeiende bloeding wordt geoogst in gebieden waar de plant wijdverspreid is. Dit zijn Tatarstan, de zuidelijke en midden-Oeral en sommige delen van Siberië. Grondstoffen zijn wortelstokken en daaruit afkomstige wortels.

Kies voor het oogsten gezonde, sterke struiken van vijf jaar of ouder. Sommige kruidkundigen raden aan om de wortels uit te graven op het hoogtepunt van de bloei wanneer de bloeiwijzen donkerrood worden, andere aan het einde van de bloeiperiode wanneer de zaden beginnen te rijpen.

In het wild graven ze niet alle wortels achter elkaar uit, er blijven 1-2 planten over voor 10 m² om de soort te laten hervatten. Je kunt niet elk jaar wortelstokken op dezelfde plek krijgen. Biologen raden aan om de 10 jaar opnieuw te oogsten op een specifieke locatie, anders zal de populatie niet herstellen en zullen de wortelstokken van nieuwe planten dun zijn.

De wortels worden gegraven met een bajonetschop met een scherp afgerond mes. Ze graven zich in op een afstand van 15-20 cm van de stengel en verdiepen het instrument tot de lengte van de bajonet. Als je dichterbij graaft, kun je de zijwortels afsnijden en de centrale beschadigen, omdat het wortelsysteem van de plant horizontaal is.

Van de losgemaakte aarde kiezen de handen het wortelgedeelte. Snijd vervolgens de stengel af en schud voorzichtig de brokjes grond weg. De wortels worden gewassen in schoon, koud water, vervolgens in stukjes van 15-20 cm lang gesneden en gedroogd. Bij contact met lucht oxideren de plakjes snel en worden ze donkerder, dus vrij grote stukken worden voorbereid om te drogen. Eerst worden de grondstoffen onder een luifel geventileerd (gedroogd) op een goed geblazen plaats. Regenwater mag niet op de wortels vallen.

Vervolgens op een vaste droogplaats geplaatst. Hoge temperaturen vernietigen de heilzame stoffen waaruit de hemophilus bestaat niet. Daarom kunnen de grondstoffen worden gedroogd in een oven (temperatuur 40-50 graden), in een fruitdroger en in de zon. Het is onmogelijk om te drogen op een rooster boven open vuur, op een ijzeren plaat, een bakplaat. Als de wortels zwart worden, verkoold raken, verliest de hemophilus zijn helende eigenschappen.

Wortels worden als gedroogd beschouwd als ze niet buigen, maar breken. De grondstof is geurloos en heeft een specifieke adstringerende smaak. Het eindproduct wordt opgeslagen in canvas tassen, papieren zakken of dozen, bij normaal (kamertemperatuur), zonder direct zonlicht. Houdbaarheid van grondstoffen is 5 jaar.

De genezende eigenschappen van de bloedspuwing

De helende eigenschappen van de bloedspuwing leveren tientallen nuttige stoffen op die de wortels vormen. Terrestrische greens hebben ook helende eigenschappen.

1. De tannines (tannines) die in de wortels van de plant aanwezig zijn, hebben een hemostatisch en samentrekkend effect. Ze reageren met eiwitten, waardoor ze gaan stollen. Daarom wordt op het oppervlak van de wonden, slijmvliezen, een beschermende, waterdichte film gevormd, dat wil zeggen dat er bruining optreedt en de bloedvaten smaller worden.
2. Het effectieve antiseptische effect van de plant is te danken aan het complexe werk van stoffen. Hemofilie heeft een nadelig effect op een aantal micro-organismen.
3. De stoffen waaruit de wortels bestaan, hebben ontstekingsremmende en pijnstillende effecten op het lichaam. Het product heeft een effectieve invloed op het darmslijmvlies, blokkeert spasmen, vertraagt ​​de peristaltiek en elimineert pijn.
4. Vanwege het grote aantal micro- en macro-elementen, de aanwezigheid van nuttige organische zuren, worden plantaardige materialen gebruikt als een algemeen versterkend, genezend en tonisch medicijn.
5. Organische zuren breken vetten actief af en helpen een optimale water-zoutbalans te behouden.
6. Ascorbinezuur (vitamine C) is een actieve antioxidant die betrokken is bij veel biochemische processen van het lichaam, de synthese van hormonen en weefselregeneratie. Deze stof versterkt de haarvaten en is betrokken bij de synthese van collageen, het cholesterolmetabolisme. Ascorbinezuur is een antiallergische en ontstekingsremmende stof die de collageenproductie activeert en de leverfunctie verbetert.
7. Zetmeel wordt in grote hoeveelheden in wortelstokken aangetroffen. Deze stof heeft een omhullend effect op weefsels en slijmvliezen. Zetmeel is een stimulans voor de aanmaak van insuline en vermindert ook het gehalte aan "slechte" cholesterol.
8. Sterolen (derivaten van steroïden) verminderen de manifestaties van allergische reacties en beheersen de eetlust. Deze stoffen zijn verantwoordelijk voor de normale werking van het hart.
9. Carotenen zijn betrokken bij metabolische processen en normaliseren bepaalde chemische reacties. Deze stoffen stimuleren het botherstel.
10. Hemophilus etherische olie heeft een kalmerend effect op het zenuwstelsel en verbetert de stofwisseling.
11. Micro- en macro-elementen zijn betrokken bij het werk van alle lichaamssystemen en bij metabole processen. Deze stoffen zijn belangrijk voor het goed functioneren van inwendige organen.

Officieel medicijn herkent de helende eigenschappen van de wortels van de bloeding. Artsen schrijven afkooksels, infusies, extracten en andere medicijnen voor aan patiënten.

Adstringerende eigenschappen maken het succesvol gebruik van een bloedspuwing mogelijk voor darmbloedingen die optreden tijdens vergiftiging en sommige infectieziekten, aambeien. Samen met de medicijnen is de hemophilus geïndiceerd voor longbloeding, wanneer de periode van exacerbatie is geëindigd.

De bloeding vernietigt dysenterische amoeben, salmonella, tyfus bijschildklierbacteriën, E. coli. Het is actief tegen bacteriën die gingivitis en stomatitis veroorzaken, geschikt voor de behandeling van trofische ulcera.

Middelen van de wortels van de plant onderdrukken de braakreflex, hebben een anticonvulsief effect. Ze worden aanbevolen om intern en extern te worden gebruikt bij de behandeling van brandwonden en om de wonden te wassen. Oplossingen en infusen worden aanbevolen voor de behandeling van inflammatoire oogaandoeningen (blefaritis, conjunctivitis). De bloedspuwing heeft een fixerende werking, het wordt aanbevolen bij de behandeling van diarree.

De plant heeft een therapeutisch effect bij spijsverteringsstoornissen veroorzaakt door verschillende redenen, waaronder een overtreding van het dieet, indigestie, gastritis. Een bloedspuwing wordt oraal voorgeschreven voor colitis, ontsteking van de blaas, Giardiasis en ontstekingsziekten van de nieren.

Voor vrouwen

De hemorragie heeft zichzelf goed getoond als aanvullende behandeling voor gynaecologische aandoeningen. De samentrekkende en bacteriedodende eigenschappen van de plant maken het mogelijk om zelfgemaakte medicijnen te gebruiken voor baarmoeder, zware menstruatiebloedingen en voor pijn op "kritieke dagen". Ze worden oraal ingenomen in de vorm van infusies of afkooksels. Geneesmiddelen vernauwen de bloedvaten en trekken de baarmoeder samen.

Op bloed gebaseerde middelen worden gebruikt voor cervicale erosie en baarmoederfibromen. Voor behandeling wordt douchen gedaan. Afkooksels en infusies worden ook oraal ingenomen ter voorkoming van vleesbomen.

Bacteriële vaginose wordt behandeld met bloedspuwing. Dit is een niet-inflammatoire ziekte waarbij de samenstelling van de microflora verandert. Voor behandeling wordt douchen gebruikt. Op dezelfde manier wordt het medicijn gebruikt bij de behandeling van trichomonas colpitis (samen met medicijnen).

Voor mannen

De lijst met mannelijke ziekten heeft veel aandoeningen die gepaard gaan met ontstekingen. In dit geval kan de arts aanbevelen om medicijnen tegen bloedspuwing in te nemen. Dit is bijvoorbeeld acute en chronische prostatitis. In het geval van "universele" ziekten gebruiken mannen en vrouwen de bloedspuwing op dezelfde manier.

Tijdens zwangerschap

Zwangere vrouwen mogen niet worden behandeld met bloedspuwing.Infusies en afkooksels werken als krampstillers, wat het verloop van de zwangerschap kan compliceren. Moeders die borstvoeding geven, moeten ook de bloedspuwing uit hun verbanddoos halen. Tannines, esters kunnen de smaak van melk veranderen en de kwaliteit ervan verslechteren, waardoor de baby weigert te borsten.

Voor kinderen

Hemofilie kan zelfs worden behandeld voor zuigelingen jonger dan een jaar. Maar voordat u een kruidenpreparaat gebruikt, moet u een kinderarts raadplegen.

1. Een hemoptoë kan worden gegeven aan kinderen met darminfecties (dysenterie, infectie met bacteriën van de tyfus-parathyfusgroep).
2. Afkooksels van bloedspuwing worden voorgeschreven voor de behandeling van diarree (toxisch, gastrogeen) en enteritis.
3. Kruiden-therapeutische oplossingen zijn geïndiceerd voor gingivitis, stomatitis, ze spoelen de mondholte en het tandvlees. Voor tandvlees is een infusie met een sterke concentratie beter.
4. Een arts kan een bloeding voorschrijven als een kind krampen of darmkoliek heeft.
5. Afkooksel van de wortel wordt aanbevolen om krassen, brandwonden, zweren en slecht genezende wonden te behandelen.

In het verleden werd het aroma van bloeiende hemorragie als genezend beschouwd. In de 17e eeuw werd aanbevolen om kinderen met neurologische aandoeningen direct op het veld in te ademen.

Hemophilus in de volksgeneeskunde

Traditionele geneeskunde behandelt veel ziekten met een bloedspuwing. Genezers slaan recepten op van generatie op generatie voor afkooksels, infusies, zalven, poeders en andere bereidingen van deze plant.

Infusie voor douchen met erosie en fibromyoom

Een half glas gedroogde wortel wordt met kokend water (700-800 ml) gegoten. Het schip is gesloten en heeft minimaal 4 uur aangedrongen. Daarna wordt de oplossing zorgvuldig door een tissue gefilterd en gedoucht. De frequentie van de procedure wordt overeengekomen met de arts.

Afkooksel voor oogontsteking

Ontstoken oogleden en hoornvlies worden behandeld met gekoelde bouillon. Een eetlepel gehakte wortelstokken wordt met een glas water uitgegoten en een kwartier op laag vuur gekookt. Sluit vervolgens het deksel, laat afkoelen en filter door verschillende lagen stof. In de oplossing mogen deeltjes van de wortel die de ogen kunnen verwonden tijdens de procedures niet drijven. Indien nodig wordt het filteren meerdere keren herhaald. Ogen worden meerdere keren per dag gewassen met een stuk watten of een wattenschijfje. In dit recept kun je salie samen met een bloedspuwing brouwen.

Om het bloeden bij vrouwen te stoppen

Een blik van een halve liter is gevuld met fijngehakte gedroogde wortelstokken. Het vat wordt met wodka naar boven gegoten (maar het is beter om medische alcohol te nemen met een sterkte van 70%). De tool staat minimaal 2 maanden op een koele, verduisterde plaats (maar je kunt er drie weerstaan). De behandeling wordt als volgt uitgevoerd: 5-40 druppels tinctuur worden 5 keer per dag gedronken (na het eten).

Remedie voor aambeien (afkooksel)

Een glas water wordt gekookt in een mok en er wordt een lepel gehakte bloedsoepwortels in gegoten. De ingrediënten worden gemengd en laat de bouillon nog een half uur koken. Het product wordt afgedekt en 3 uur gestoofd en vervolgens door een doek of meerdere lagen gaas gefilterd. Bouillon in elke hoeveelheid wordt in een warm zitbad gegoten en ook oraal ingenomen (op een lege maag, een eetlepel per dag).

Worm remedie

Deze oude remedie is effectief voor het verdrijven van wormen. Doe in een mok van een halve liter met heet water een glas gemalen wortelstokken (zonder bovenkant). Het product wordt op een vuurtje gezet en een kwartier gekookt. Koel vervolgens af en filter. Drink de oplossing 's ochtends in vier verdeelde doses (voor de maaltijd). De geschiedenis heeft informatie bewaard dat dit gras in de 16e eeuw werd gebruikt om paarden van wormen te ontdoen.

Verdovende lotion

Om lotions te bereiden, heb je een kopje verse, fijngehakte bladeren van de bloeding nodig. In de winter kunnen ze worden vervangen door droge bladgrondstoffen (je hebt een paar theelepels nodig). Bereid gras wordt op gaas gegoten en met een knoop vastgebonden. Gaas wordt een minuut ondergedompeld in vers gekookt water, vervolgens in een schone plaat geplaatst en afgekoeld tot een comfortabele temperatuur. De lotion wordt op een pijnlijke gewricht of spier geplaatst en vervolgens bedekt met een handdoek. Het kompres wordt maximaal een uur of langer vastgehouden.

Dezelfde lotion heeft een regenererend effect na zonnebrand.

Malen

Dit huismiddeltje is goed voor het verlichten van pijn in gewrichten en spieren, maar ook als tijdelijk middel tegen kiespijn. Het malen wordt bereid op wodka of alcohol met een sterkte van 40 graden. Neem de droge grondstoffen van de hemorragische, terughoudende, gekochte, blauwkop (op een lepel) en maal het. Voeg 2 dezelfde maten bloemen toe van lila en eiken schors. Kruiden worden in een pot gegoten en gevuld met een glas wodka, hermetisch gesloten. Slijpen dringen aan op de kamer, zonder toegang tot zonlicht gedurende twee weken, vervolgens in de koelkast zetten en indien nodig aanbrengen. De bloeding wordt lange tijd toegediend - 2-3 maanden.

Vers maagzuur blad

Volksgenezers bevelen hemoptoë aan als middel om brandend maagzuur te verminderen. Verse bladeren worden uit de plant geplukt en gekauwd en vervolgens ingeslikt. Een paar blaadjes helpen bij het wegwerken van een branderig gevoel in de slokdarm.

Bloeding smeersel door brandwonden

Om te koken heb je gemalen wortels en 80 ml alcohol nodig (of een kant-en-klaar alcoholisch extract van een bloeddorstige apotheek), 45-50 ml vloeibare olie (olijfolie, vaseline of zonnebloem). De ingrediënten worden in een schone kom gemengd tot ze volledig zijn opgelost, een paar druppels kamfer en 10 g berberine worden aan de verkregen emulsie toegevoegd. Liniment kan brandwonden smeren als er geen schade aan de huid is.

Kruidenkompres

Kompres kan worden gemaakt door verse of droge bladeren, stengels, bloemen te nemen. De grondstoffen worden fijngehakt en met kokend water gegoten. Laat dan afkoelen en leg gelijkmatig op gaas. Dek af met een doek of een ander stuk gaas. Kompres wordt aangebracht op wonden, zweren, krassen, het kan worden gebruikt voor brandwonden van 1 graad.

Infusie van droge bladeren en stengels

Het wordt aanbevolen om te gebruiken als er geen wortelstokken van de plant zijn. Een glas droog gras wordt in een bak van een halve liter gegoten en met koud, voorgekookt water gegoten. Er wordt aangedrongen op 8 tot 10 uur. De infusie wordt gebruikt als een ontstekingsremmend medicijn en wordt tot vier keer per dag gedronken (vóór elke maaltijd).

Zalf (recept voor Koreaanse volksgeneeskunde)

De tool is bedoeld om eczeem te behandelen. Wortelstokken worden verwarmd tot de eerste tekenen van verkoling en in een vijzel tot poeder gepoederd. Meet daarna 3 porties poeder en 7 porties vaseline en meng goed. De resulterende massa wordt gedurende een week 's ochtends en' s avonds op de aangetaste huid aangebracht. Gedurende deze tijd moet een genezend effect tot uiting komen.

Soorten helende verbindingen

Afkooksels, theeën en infusen voor de behandeling van verschillende ziekten verschillen in de concentratie van grondstoffen, de hoeveelheid water, de duur van warmtebehandeling en infusie. De gebruiksfrequentie en de effectiviteit van het medicijn zijn afhankelijk van de concentratie. Het is het beste om zelfgemaakte bereidingen te bereiden in strikte overeenstemming met het recept op de apotheekverpakking van de bloeding.

Er zijn algemene regels voor het bereiden van infusies, theeën en afkooksels, die voor alle soorten plantaardig materiaal hetzelfde zijn. Officieel medicijn raadt aan de aanbevelingen van betrouwbare plantenleveranciers te volgen.

Infusie

Infusies worden bereid door gedroogde grondstoffen (minder vaak - vers) met heet water te gieten en enkele uren vast te houden. Er zijn twee manieren om dergelijke medicijnen te bereiden.

In het eerste geval worden de grondstoffen eenvoudig gegoten en aangedrongen, in het andere geval worden ze met heet water gegoten (het wordt aanbevolen om metalen geëmailleerde gerechten te gebruiken) en in een "waterbad" geplaatst. Het water in het bad wordt aan de kook gebracht en gekookt zolang de producent van plantaardig materiaal aangeeft. Vervolgens worden de schalen met de infusie verwijderd en gekoeld.

De wortelstokken van de hemophilus hoeven niet te worden verwarmd in een waterbad. De grondstoffen worden gemeten met een lepel, uitgegoten in een bakje, uitgegoten met kokend water en weerstaan ​​een bepaalde tijd (minimaal een kwartier). Infusies worden ook bereid als de bloeding in zakken wordt verpakt.

Als de oplossing dik bleek te zijn (bijvoorbeeld voor het wassen van de ogen of een verbrande huid), voeg dan kokend water toe.

Tinctuur

Om de tinctuur te bereiden, heb je alcohol of gewone wodka nodig. U kunt elk van deze ingrediënten gebruiken. De bereidingstechnologie is eenvoudig. Droge grondstoffen (wortelstokken) worden gemeten met een lepel en in een glazen pot gegoten. Concentratie hangt af van het recept van een bepaalde auteur. Giet vervolgens alcohol en sluit het verzegelde deksel.

Tinctuur houdt niet van zonlicht, dus het moet worden verwijderd, op een verduisterde plank of in een hoek, het beste van alles - op een koele plaats. Daarna wordt de pot in de koelkast schoongemaakt. De gebruiksfrequentie van het medicijn, evenals de dosering, wordt het best overeengekomen met de arts.

Afkooksel

Medische bronnen raden af ​​om afkooksels te bereiden door grondstoffen in een pan te koken. Ze worden op dezelfde manier bereid als infusies. Het gras wordt in een geëmailleerde steelpan gegoten, met heet water gegoten en in een waterbad geplaatst.

Wat is het verschil tussen een bereide remedie en een infuus? Het antwoord is simpel: tijd vasthouden in een waterbad. In sommige gevallen is het een uur of langer. Hierdoor wordt extractie (extractie, extractie) van nuttige stoffen intensiever en is het product meer geconcentreerd.

Hiermee moet rekening worden gehouden bij het bereiden van infusies van complexe kruidenpreparaten. U kunt niet ingaan op de samenstelling van het afkooksel van het gras, dat niet wordt aanbevolen voor langdurige warmtebehandeling (zoals wortelstokken van de bloedkorst).

Thee

Om thee te maken, worden plantaardige grondstoffen met kokend water gegoten en enkele minuten bewaard. Een warme drank is direct klaar om te drinken. Als theebladeren worden kruiden, bladeren, geraspte wortels, bessen gebruikt.

Bij het bereiden van thee uit de bloedspuwing worden zowel droge wortelstokken als bladeren of een mengsel daarvan gebruikt. Voor een grote theemok met een inhoud van 250-300 ml zijn 1-2 theelepels plantmateriaal voldoende. Ze worden met kokend water gegoten. Thee is in vijf minuten klaar. Met behandeling kun je twee mokken per dag drinken.

Contra-indicaties

Geneesmiddelen op basis van bloedspuwing worden niet voorgeschreven voor obstipatie, hoge bloeddruk, hersenvasospasme. Ze kunnen niet worden ingenomen met tromboflebitis en een verhoogde bloedstolling.

Behandeling met dit kruidengeneesmiddel is gecontra-indiceerd als een persoon een individuele intolerantie heeft voor de stoffen waaruit de plant bestaat. Allergische reacties manifesteren zich door uitslag, roodheid van de huid, misselijkheid, in ernstige gevallen - zwelling.

Interessante feiten

1. Hemophilus is een geweldig kruid dat tientallen voedingsstoffen en elementen bevat. Het geneest niet alleen ziekten, maar ziet er prachtig uit en wordt actief gebruikt door bloemisten. Een elegante, mooie plant is opgenomen in prachtige boeketten en bloemstukken.
2. Populaire fokvariëteiten van bloedingen zijn Chocolate Tip, Red Zander, Pink Braces, Mensisa, Rhesus, Tanna, Pink Tanna. Interessant is dat wilde vertegenwoordigers van dit geslacht tot 40 jaar oud zijn, broedtuinen - tot 8 jaar. Alle soorten in het wild groeiende bloedspuwing zijn resistent tegen schimmelinfecties en virale ziekten. Dit zijn winterharde vaste planten die goed groeien in halfschaduw en op open plekken.
3. Hemofilie behoort tot eetbare kruiden. Bijna alle delen van de plant gaan naar voedsel. Met zetmeel verzadigde wortelstokken kunnen in water of in melk worden gekookt. Bladeren zijn geschikt voor salade. Greens heeft een aangename komkommersmaak en een eigenaardig aroma van walnoot. Vooral sappige lentebladeren zijn heerlijk. Ze zijn vrij zacht en niet krassend. Bladeren kunnen ook worden toegevoegd aan okroshka en hete soepen, maar alleen als verse smaakmaker. Verwarming beïnvloedt de smaak van groen en vernietigt het aroma.
4. In zelfgemaakte frisdrank kun je niet alleen gember toevoegen, maar ook blaadjes van de bloeding. Ze zullen het drankje een nieuwe smaak geven. In limonades gaat het bloed van de bloeding goed samen met munt. In vleesgerechten wordt het samen met dragon, peterselie en rozemarijn toegevoegd.
5. In de oosterse keuken werden niet alleen bladeren, maar ook de bloemen van deze plant gebruikt. Ze verbeteren de smaak van gebraad en voorgerechten.
6. Hemophilus-groenten worden aan kazen toegevoegd, deze plant diversifieert sauzen en vleesjus. Van groene bladeren maken ze zelfs originele azijn, die een bijzonder fris aroma heeft.

Foto van de hemorragische