Genipa: wat voor soort fruit is het en hoe is het gezond

De fruitboom van de meekrap genipa-familie bereikt een hoogte tot 30. Deze slanke boom, met uitgestrekte takken, is interessant vanwege zijn vruchten, die de Britten de bijnaam "marmelade box" gaven. Kortom, omdat de schil dik en dicht is en het vlees gevuld is met aromatische zoetheid.

Genipa is een bladverliezende plant. Glanzende ovale blaadjes zijn aan de randen afgezet met inkepingen. De breedte van de bladeren varieert van 4 tot 13 cm, de lengte bedraagt ​​33 cm en in het midden is een heldere nerf goed zichtbaar.

Bloeiwijzen zijn groot, 5-6 cm in diameter, rozeachtig, hebben 5 bloembladen met gele, rode of witte tint.

De genipa-vruchten zijn ovaal van vorm, 9-15 cm lang, tot 9 cm breed De schil is ruw, alsof ze licht met bloem is bestrooid. In de vrucht zitten lichtbruine of gele zaden. Het is interessant dat het binnenste vlees aanvankelijk crèmekleurig is, maar wanneer het in contact komt met lucht, wordt het geleidelijk geel. En dit zijn niet alle unieke eigenschappen van een overzeese foetus.

Waar groeit

De in het wild groeiende genipa bezette de gebieden van Cuba, Puerto Rico, de Maagdeneilanden, Guadeloupe, Trinidad - van Zuid-Mexico, Colombia en Venezuela tot Peru, Bolivia en Argentinië. Het wordt gekweekt in hetzelfde gebied als een decoratieve en vruchtplant. Lang gekweekte genipa in de Filippijnen. In sommige landen wordt de boom gekweekt als een natuurlijke omheining of haag voor weiland.

Halverwege de jaren 60 van de vorige eeuw startte Latijns-Amerika een project om genipa's te reproduceren voor het herstel van bossen in het noordoosten van Brazilië. Daar werden uitgebreide plantages aangelegd. Fruit ging in de productie van likeuren en andere voedselproducten en hout werd gebruikt voor lokale behoeften.

In de Oude Wereld is de genipa onbekend. Filipijnse enthousiastelingen hebben pogingen ondernomen om de cultuur naar de Verenigde Staten te verspreiden. De boom groeide op een plant in Miami tot 6 m hoog, maar bloeide nooit. Er werd ook een grote boom gekweekt in het landbouwonderzoekscentrum Manor in Rusland. Het droeg geen vrucht en werd vervolgens gedood door vorst.

Smaaktest

Deze boom wordt gekweekt voor fruit. Er wordt ijs, gelei, jam, jam, sappen en jam van gemaakt. In natuurlijke vorm kunnen vruchten alleen worden gegeten als ze overrijp en zacht zijn. De smaak, zuur, lijkt op gedroogde appels.

Eerst moet je een beetje dunne schil van het fruit scheuren en de geleiachtige inhoud eruit zuigen. Alle zaden van de foetus en de schil worden weggegooid. Als de zaden nog steeds in de mondholte zijn gekomen, moeten ze worden uitgespuugd.

Interessant detail: genipasap is kleurloos. Maar in de lucht komt het in contact met de menselijke huid en verandert het in een resistente verf met een donkerblauwe kleur, daarom wordt het gebruikt als kleurstof voor levensmiddelen. De Indianen tekenen met dit sap op het lichaam en de kleur blijft stevig, tot drie weken.

Niet minder exotisch gebruik werd door vissers gevonden. Ze bereiden aas van niet-gerijpte vruchten, en de bewoners van de stuwmeren komen gewillig tot sierlijk neer en vallen voor een aas.

In hete tropische landen zijn compotes uit genips relevant. Drink een dorstlessend drankje in pure vorm of toegevoegd aan wijn. Een andere methode die wordt gebruikt in Puerto Rico. De vruchten worden gesneden, in water gedaan en wachten op het begin van de gisting. Voeg alleen geurende vruchten, bessen, aromatische stoffen toe als de brij is gefermenteerd. Naast het lessen van dorst, heeft de infusie een tonische eigenschap.

Je kunt het fruit gewoon hakken, in een kan water doen, suiker toevoegen en je krijgt een lichte drank voor een warme dag, die doet denken aan limonade.Op straat verkopen kooplieden gebotteld ijsconcentraat. In de Filippijnen zijn frisdranken, maar ook gelei, sorbet en ijs, in ere. Pulp dient soms als een additief als vervanging voor pectine, wat helpt bij het geleren van vruchtensappen. Braziliaanse dorpelingen maken fruitjam, siroop, frisdrank, wijn en sterke drank.

In fruit tonen onderzoeken aan dat er eiwitten, koolhydraten, appelzuur zijn. Calorieën - 113 kcal / 100 g.

De genezende eigenschappen van genipa

Compote van genipa is niet alleen prettig in het gebruik en het lessen van dorst. Hij heeft meer waardevolle eigenschappen.

1. De inwoners van Midden-Amerika hebben zich lang aangepast om compote te gebruiken als slijmoplossend middel bij ernstige hoest. Ze behandelen ook verkoudheid en tonsillitis. Een afkooksel van bloemen dient als antipyreticum, zoals bladsap.
2. De vruchten zijn rijk aan calcium, fosfor en ascorbinezuur (vitamine C). Fruit heeft natuurlijk een algemeen versterkend en verjongend effect op het menselijk lichaam.
3. Het is gebruikelijk dat de lokale bevolking in geval van geelzucht zijn toevlucht neemt tot de vruchten van de genipa en deze als anthelminticum gebruikt.
4. Het diuretische effect maakt de vrucht onmisbaar voor oedeem van verschillende etiologieën, aandoeningen van de urinewegen.
5. De traditionele geneeskunde raadt aan om onrijp fruit te hakken en het samen met een afkooksel van schors te gebruiken bij de behandeling van faryngitis en seksueel overdraagbare aandoeningen. Daarnaast is het afkooksel van de wortel ook een krachtig ontspanningsmiddel.
6. Genipa-schors is ook nuttig. Het is rijk aan tannine, wat het onmisbaar maakt bij de behandeling van besmettelijke huidziekten. Als er een insnijding wordt gemaakt op een boomstam, stroomt er een lichtgekleurde hars uit de schors, zoet van smaak. Ze is dus dat zeer krachtige ontsmettingsmiddel. De hars wordt verdund met water en de resulterende oplossing wordt niet alleen gewassen met wonden en krassen, maar zelfs met pijnlijke ogen.
7. Er wordt ook een actief antibacterieel effect van genipaproducten op pathogene microben opgemerkt, dat wil zeggen dat ze werken als een antibioticum. Gemalen zaden kunnen worden gebruikt als braakmiddel.

Contra-indicaties

De ervaring van mensen die de genipa cultiveren, het fruit consumeren, de eigenschappen van bloemen, schors, bladeren en wortels bestuderen, suggereert dat er geen contra-indicaties zijn. Alleen individuele intolerantie is mogelijk.

Waar wordt genipa gebruikt

In Guyana worden onrijpe vruchten vooral gebruikt als aas voor vis. Wilde en huisdieren eten fruit dat op de grond is gevallen. Loof is een goed veersupplement.

De schors wordt vaak gebruikt bij de behandeling van de huid, dient om vezels te produceren. Toegegeven, dergelijke draden zijn alleen geschikt voor ruwe kleding.

Jong hout gaat als brandhout, hekpalen. Tien jaar oude bomen zijn toegestaan ​​op hout. Het hout is geelachtig wit of zelfs enigszins roze, met nauwelijks merkbare strepen van roodachtige kleur. Het heeft goede vezels, hard, maar elastisch, sterk. Termieten zijn echter dol op dit hout, wat de sterkte ervan in twijfel trekt.

Genipa maakt veel soorten huishoudelijk gebruiksvoorwerpen van hout, waaronder timmerwerk. Bloemen dienen als een goede honingplant voor bijen.

Hoe te groeien

Genip kan worden vermeerderd door zaden en stekken. Zaden hoeven zelfs niet speciaal te worden voorbereid. Het volstaat om een ​​zaadje in goed losgemaakte grond tot een diepte van een halve centimeter te plaatsen. De plaats moet warm zijn, boven de 23 graden. De aarde moet constant worden bevochtigd, maar niet nat.

Spruiten verschijnen na 25-30 dagen. Op de leeftijd van 6 tot 12 maanden moeten ze worden getransplanteerd. De boom vraagt ​​geen aandacht, hij overleeft en gedijt goed, zelfs in moeilijke situaties.

Als de prioriteit het telen van fruit is, dan is de afstand tussen de bomen 10-15 m. De vallende bladeren dienen om de plantagegrond te verrijken.

Cultuur groeit vlak voor onze ogen. Drie jaar later moeten we wachten op de eerste vruchten. Meestal draagt ​​de boom eenmaal per jaar vruchten.Maar er zijn vooral productieve variëteiten die hun eigenaren het hele jaar door verrassen. Genipa is voorstander van overvocht en voelt goed aan op periodiek overstroomde bodems, maar verdraagt ​​helemaal geen kou en overleeft geen lichte bevriezing, maar sterft.

Omdat deze cultuur niet voorkomt in bergachtige gebieden, waar het weer onstabiel is en verschilt van de hete en vochtige tropen.

Waar te groeien
De plaats moet zonnig, helder worden gekozen, als er schaduw is, dan een beetje. Reactieaarde die de voorkeur heeft is neutraal of licht zuur. Water moet er in overvloed zijn, zodat in de zomer de grond constant vochtig blijft - dit is het geval wanneer het beter is om te veel te vullen dan te vullen.

Topdressing moet minstens tweemaal per maand worden uitgevoerd, afwisselend organische en minerale meststoffen. In de winter is bemesten niet nodig.

Een belangrijke vereiste voor het regime is warmte. In de winter wordt de temperatuur op 15-20 graden gehouden, in de zomer - hoe warmer hoe beter. Natuurlijk kan de genipa een temperatuurdaling op korte termijn tot 0 overleven, maar het is beter om het niet te riskeren.

Interessante feiten

1. In verschillende landen wordt de genipa hagua, chibara, lana, vita, maluko genoemd.
2. In de Peruaanse stuwmeren leeft de meervalparasiet "candira". Hij verlamt letterlijk de lokale bevolking met angst. Het kan op elke, zelfs de meest intieme plek van een persoon zwemmen en daar voet aan de grond krijgen met scherpe pieken op de kieuwen. De parasiet voedt zich met bloed en omliggende weefsels, veroorzaakt niet alleen hevige pijn, maar kan ook dodelijk zijn. Voor extractie zonder chirurgische ingreep kan niet. Helpt zelfs het sap van het genipafruit of verbrande bladeren. De introductie van deze producten op de plaats van bevestiging van de candiru doodt de vis en kan vervolgens worden verwijderd.
3. Guatemalteekse indianen geven de boom een ​​heilige betekenis. Bij bepaalde rituelen dragen ze vrucht in hun handen, in de hoop en in de overtuiging dat dit hen zal redden van tegenslagen en ziekten.

Genip Fruit Foto